Discover documentaries & movies about everything from Haro Kraak

Een van de indringendste dingen die ik heb gezien dit jaar. Zodra Jerrod Carmichael begint te vertellen ben je hooked. Alleen al de manier waarop hij stiltes laat vallen is subliem. Deze special is zeldzaam spannend, intiem en grappig. Het past in de bekenteniscultuur, denk aan Nanette van Hannah Gadsby, maar dan nog geestiger en urgenter. Verder is het beter om er zo min mogelijk van te weten, voor het ultieme effect. (Te zien op HBO)

Zaterdag zette ik zonder al te veel verwachtingen deze film op Prime aan. Bleek een goeie gok. Ethan Hawke is altijd goed, maar excelleert hier als getormenteerde dominee. In de eerste scène verzoekt de zwangere Mary de predikant te praten met haar vriend, een zwaar depressieve milieu-activist die wil dat zij een abortus pleegt omdat hij geen kind op deze wereld wil brengen. Geweldig startpunt.

Fraaie documentaire (te zien op NPO Start) over een boer die wanhopig is omdat zijn koeien niet in de buurt van de melkrobots willen komen. Als hij alles heeft geprobeerd, schakelt hij de hulp van een paranormaal begaafde in die geesten verdrijft door boertjes te laten en een wichelroede gebruikt om aardstralen te meten. Een aandoenlijke botsing tussen zweverigheid en nuchterheid. Ook wel aardig om in deze tijd wat over boeren te kijken wat niet over stikstof gaat én waar Yvon Jaspers niet in voorkomt.

Onweerstaanbare documentaire (nu in de bios) over twee vulkanologen, het stel Katia en Maurice Krafft. Die met gevaar voor eigen leven het lava achterna jagen. De beelden uit de jaren 70 en 80 zijn zo onvoorstelbaar mooi en knap gefilmd. De retro-esthetiek deed me voortdurend denken aan Wes Anderson. De voice-over van Miranda July is ook weergaloos en romantisch.

Drie van mijn favoriete acteurs spelen hierin (Philip Seymour Hoffman, Ethan Hawke en Michael Shannon) en toch had ik nog nooit van deze film gehoord tot ik 'm deze week op Netflix aanzette. Een slim verteld, grimmig grappig verhaal over een overval die gruwelijk misgaat. Echt kijken.

Een oprechte, subtiele en liefdevolle film, klein en kabbelend - in a good way. Het plot kun je samenvatten als: excentriek jongetje gaat logeren bij zijn oom (Joaquin Phoenix). Onderhuids speelt veel meer. Phoenix broeit als altijd, maar zelden was zijn spel zo ingetogen. Sinds kort te zien op Prime.

Een openbaring, deze documentaire. Ik heb geen ervaring met therapie en ben mild sceptisch over sommige vormen ervan, maar de methode van deze psychiater, Phil Stutz, is zeer fascinerend. Het uitgangspunt van de docu is ietwat ongemakkelijk (en bij vlagen ijdel en pretentieus): acteur Jonah Hill wil een film maken over zijn shrink. Is dat een goed idee? Ja, wel als het Stutz is, een geestige no-nonsense psychiater die concrete 'tools' heeft voor een ieder die worstelt. (Op Netflix te zien)

Ik sluit mij aan bij de hype: kijk deze heerlijk absurde film over groteske welvaart, liefst in de bioscoop, lees er zo min mogelijk over vooraf en laat je meevoeren.

Ik was benieuwd naar het vroege werk van Ruben Östlund (regisseur van Triangle of Sadness, The Square en Turist) en vond deze film uit 2011 op Eye Player (voor 3,50). Een indringend, duister verhaal over klasse en ras, met slechts een paar toetsen luchtigheid. Gebaseerd op een echte zaak waarbij een jeugdbende uit een achterbuurt in Göteborg tientallen middenklasse-kinderen scamde. Provocatief en nietsontziend, zeker niet zo satirisch en licht verteerbaar als zijn latere films. Erg sterk.

Ik ben in korte tijd groot fan van Mike Birbiglia geworden nadat ik drie van zijn stand-upshows op Netflix heb gekeken. Ze zijn allemaal leuk, maar dit is de beste, omdat het zo'n heerlijk simpel en persoonlijk thema heeft: zijn liefdesgeschiedenis - die uiteraard rampzalig is. Hij is heel slim, keihard voor zichzelf en verder ga ik zijn humor niet uitleggen want daar wordt het zelden leuker van. Ga maar gewoon kijken.