Discover everything about politics & society from Robina Piredda

Een prachtig debuut van Zoulfa Katouh over hoe verwoestend en vertederend tegelijk een burgeroorlog kan worden ervaren. Zoulfa schetst het beeld van een Syrische revolutie waarbij zij samen met haar omgeving volhardend blijft strijden. In dit verhaal vindt hoofdpersonage Salama een reden om dan eindelijk te kiezen voor het vluchten al is het dan toch op een levensgevaarlijke rubberboot.

Dit verhaal is vrij van stereotyperingen en weet tóch een halal liefdesverhaal neer te zetten, iets wat voor Zoulfa erg belangrijk en schaars was.

Een ijzersterk debuut met wendingen die je de hand voor de mond doen slaan, en tranen over je wangen brengen wanneer de Syrische revolutie liederen inzetten op de momenten waarbij het laatste stukje kust steeds verder in het water verdwijnt.

Ik heb me aan dit boek vastgeklemd van de eerste tot de laatste bladzijde. Barbara weet om de feiten heen met fictie een stem te geven aan haar familiegeschiedenis. Zo ook een stem aan zaken die in vele families onbesproken blijven. Doeltreffend heeft ze daarbij de zwijgcultuur doorbroken.

Van vertederende (en herkenbare) gesprekken tijdens het voorlezen van de hoofdstukken aan haar moeder tot het samenbrengen van de generaties van de hele uitgezette stamboom, álles is geweldig geschreven.

Aan het einde van het boek weet zij over te brengen hoe haar moeder en oma zich moeten hebben gevoeld tijdens het vertrek naar een land dat nooit het eigen zal worden, en het effect van al dit intergenerationele trauma op de generatie die volgt.

Dit zou een absolute must op de leeslijst moeten zijn voor jongeren, het heeft mij geraakt zoals geen enkel geschiedenisboek ooit is gelukt!

Het boek dat mijn eerste alarmbellen deed rinkelen van mijn therapietraject dat volgde. Tatjana neemt je mee vanuit haar eigen stem dat een beeld geeft van hoe complex en gemakkelijk tegelijk een eetstoornis kan ontstaan. Twee dingen zijn zeker, nummer 1: je blijft Tatjana volgen omdat alles wat ze schrijft geweldig weg leest, nummer 2: je ervaart de bevrijding van dat dik zijn gewoon dik kan zijn, zonder negatieve connotaties.

De titel doet goed recht, want tijdens het lezen denk je elk hoofdstuk weer: wat de fak. Maryam schrijft op een manier die zo meesleept dat elke nieuwe rol je vol in de hoop zit van een niet clichématige wending, waardoor je in verslagen toestand blijft horen hoe dit toch steeds weer gebeurd. Een boek over de huidige industrie waar wij hongerig van consumeren. Over volwassenen die pesten, over traumareacties, over een ijzersterke brief naar een slappe recherchekundige. Bovenal: Maryam haar verhaal.