Het wit tussen de regels, Barbara van der Kruk

Ik heb me aan dit boek vastgeklemd van de eerste tot de laatste bladzijde. Barbara weet om de feiten heen met fictie een stem te geven aan haar familiegeschiedenis. Zo ook een stem aan zaken die in vele families onbesproken blijven. Doeltreffend heeft ze daarbij de zwijgcultuur doorbroken.

Van vertederende (en herkenbare) gesprekken tijdens het voorlezen van de hoofdstukken aan haar moeder tot het samenbrengen van de generaties van de hele uitgezette stamboom, álles is geweldig geschreven.

Aan het einde van het boek weet zij over te brengen hoe haar moeder en oma zich moeten hebben gevoeld tijdens het vertrek naar een land dat nooit het eigen zal worden, en het effect van al dit intergenerationele trauma op de generatie die volgt.

Dit zou een absolute must op de leeslijst moeten zijn voor jongeren, het heeft mij geraakt zoals geen enkel geschiedenisboek ooit is gelukt!