Discover everything about sustainability from Daphne Buitendijk

Voor mij een enorm pijnlijke mini-docu om te zien, maar toch belangrijk om te kijken. Dit is de situatie in Nederland, dit is hoe ons land op dit moment met mensen omgaat.

Jaren geleden begonnen mijn eerste pijnklachten, ‘ik heb last van mijn rug’, ‘ik heb hoofdpijn’, ‘het lukt me bijna niet om in de collegebanken rechtop te blijven zitten’. Een maand rust nemen op advies van de huisarts werd gevolgd door een kwartaal doorbeuken om geen studievertraging op te lopen. Ik was al een laatbloeier en 27 als ik mijn HBO diploma zonder vertraging zou halen, nog later afstuderen ging er bij mij écht niet in. Ik wilde aan het werk, vette dingen doen of maken, aan mijn toekomst bouwen, ook een mooie reis kunnen betalen, een huis kopen: de achterstand die ik voor mijn gevoel al op mijn vrienden had inhalen. Meedoen. Iemand zijn.

.

In oktober 2020 meldde ik me voor onbepaalde tijd ziek, de pijn in mijn rug en hoofd zat niet alleen maar in mijn rug en hoofd, het zat overal: het zat nu ook in mijn voeten, benen, liezen, onderbuik, borst, armen, handen, schouders, gezicht. Ik was misselijk en kokhalsde zonder reden, ik was veel duizelig, kon veel niet onthouden, kon een verjaardag of etentje amper volhouden, was zo overprikkeld dat ik zonder boodschappen thuis kwam. Ik had geen energie meer om voor mijzelf te zorgen en anderen moesten dat stokje voor een tijdje van me overnemen of me erdoorheen slepen (jullie weten wie je zijn: dankjewel, ik hou van jullie). Ik ging mentaal achteruit, ik had zó hard gevochten om te komen waar ik nu ben en nu stond ik stil.

.

Ondertussen ben ik heel wat ‘interventies’ verder, het gaat beter. Er zijn periodes dat ik weer helemaal ‘mee’ kan doen en me een normaal mens voel. En er zijn periodes waarin ik het even allemaal niet meer weet en opnieuw richting moet bepalen.

.

Voor de mensen om mij heen die mij horen zeggen dat ik weer aan het struggelen ben, iets niet kan plannen omdat ik niet weet of ik er energie voor heb, het raar vinden dat ik ergens wel ben en ergens anders niet, al even geen berichtje van mij hebben gehad of waar ik juist een beroep op heb gedaan als ik me even niet zo goed voelde. Vooral voor degene die mijn situatie beter willen begrijpen of zelf veel last hebben van (over)vermoeidheid en/of ‘aanhoudende' pijn. Deze aflevering van @depodcastpsycholoog was voor mij in ieder geval heel waardevol.

"Mensen in een kwetsbare positie zijn ontzettend afhankelijk van overheidsbeleid. Maar dat beleid is maar al te vaak gestoeld op verkeerde aannames. Laat hen meepraten over wat er nodig is – en niet pas als de plannen al zo goed als af zijn."

"Studie na studie na studie toont aan dat opgroeien en leven in stressvolle omstandigheden leidt tot ongezonder gedrag."

Lange wachtrijen in de GGZ en psychiatrie.. wat nou als geestelijke verzorging voor meer mensen beschikbaar zou zijn? Voorkomen blijft beter dan genezen. Ik denk dat het gevoel gesteund te worden en je gehoord te voelen bij (crisis) situaties veel mentale problemen voor kan zijn.

"Maatschappelijke druk om nare gebeurtenissen positief tegemoet te treden kan leiden tot schaamte wanneer mensen toch negatieve gevoelens hebben en geeft het valse idee dat problemen op te lossen zijn als je maar de juiste mindset hebt."

Zoals het artikel zegt: lezen over mental health helpt mensen die struggelen met mentale problemen zich minder alleen te voelen. Thanks voor doorsturen @lsimaan 🌈

Oktober 2020 las ik dit boek en het moment dat ik het boek uit had begon ik Eva Luna te missen, 1,5 jaar later zijn er nog steeds momenten dat ik aan haar denk: misschien moet ik het boek maar eens herlezen om weer even dichtbij haar te zijn. Eva Luna is absoluut 1 van mijn meest favoriete hoofdpersonages die ik tot nu toe tegen ben gekomen.

Oh my.. (h)erkenning is zó fijn. Alle eerste 7 afleveringen in één dag gebingeluisterd, meerdere (boeken) tips opgeslagen en ja, gewoon, genoten!

Naast dat ik een groot fan ben van haar boek In lichtjaren heeft niemand haast, is deze podcast zeker ook een aanrader. Confronterend en vol herkenbare vragen en struggles. Fijn en fascinerend om naar te luisteren en daarna deel te nemen aan één van haar georganiseerde nachtwandelingen (De Nachtwacht) in het Vliegenbos in Amsterdam.