Discover everything about everything from Mike Nijstad

Een prachtige raamvertelling over onvoorwaardelijk geloof in de kracht van liefde. Echt een van de mooiste, grappigste boeken die ik ooit gelezen heb. Ga het lezen!!

Interessante visie van Jan Geurtz over het hogere doel van relaties en wat dat met jezelf doet. Waarschijnlijk kom ik binnenkort met recommendation over boek van Jan Geurtz, want dat wil ik lezen na het horen van deze podcast…

Over liefde, schaamte en vertrouwen. Over jezelf willen afschermen voor juist die ene allerbelangrijkste persoon, omdat die je het meeste kan raken in positieve en negatieve zien. En vooral over “niet alleen lief te hebben, maar ook liefde te geven”.

Een boek van ruim 850 pagina’s, daarin begin je wel met het idee een uitdaging aan te gaan. En zoals wel vaker met lange-termijn projecten werd het pas op het einde uitdagend. Waar je in de eerste twee delen op een relaxed tempo wordt meegenomen in het kabbelende leven van Toru Okada (aka Opwindvogel), wordt er steeds meer van je verbeeldingskracht gevraagd. De ik-figuur begint steeds meer te schommelen tussen bewustzijn en onderbewustzijn, de grenzen tussen de werkelijkheid en dromen vervagen. En toch staan in beide tegenstellingen de werelden met elkaar in verband. Inmiddels heb ik er vrede mee dat dat het inzicht is waarmee ik het boek dichtsloeg, maar ik had toch ook gehoopt op een eind goed, al goed waar alle puzzelstukjes op zijn plek zouden vallen.

Bij het lezen van Grunberg denk ik toch altijd; wat zit ik nou eigenlijk te lezen? En toch blijf ik lezen. Ook in dit boek stond ik nogal eens op het punt te stoppen met lezen, maar door een heel interessante plot- en perspectieftwist in het laatste deel toch blij dat ik het heb volgehouden. Al blijkt in dit verhaal dat eeuwige volharding ook fataal kan worden.

Voor een onderwijskundige als ik is dit boekje/betoog gewoonweg smullen. Inspirerend om je gewoon eens af te vragen waar beoordelingen en cijfers ook alweer voor dienen, en wat de waardeoordelen die eraan hangen met zich meebrengen. Voor mijzelf triggert het de vragen; wat heb ik allemaal laten lopen door op de middelbare te focussen op cijfers? is mijn eigen motivatie intrinsiek of geïdentificeerd?

Een pakkend verhaal over onverwerkt verlies en gespannen dynamieken in een kleine gemeenschap. Waarin iedereen zijn/haar best doet om er het beste van te maken, met niet altijd de beste gevolgen. Hoe onsympathiek ook, je voelt door het hele boek heen dat ieder personage handelt uit liefde.

In een relatief kort verhaal zonder echt een spannend plot werd ik door thema’s als verlies, rouw, opgroeien, vriendschap, zorg, liefde, familie en historie gegrepen in dit boek.

De Fontein gaat over de impact van je familiesysteem op jou. Allemaal opgehangen aan de metafoor van “de fontein”; als een champagnetoren waar de drank alleen soepel in de glazen op de onderliggende lagen stroomt als alle glazen op de juiste plek staan. Zo gaat dat dus ook in je familie.

Ieder huisje heeft zijn kruisje natuurlijk, zo ook het mijne. Dit boek gaf nieuwe perspectieven en triggerde buiten mezelf ook over mijn naasten en hun systemen van afkomst na te denken.

Het kostte mij even tijd om dit alles te doorgronden, dus het is niet per se een page turner. Maar dat doet niets af aan de rijke inzichten.

Fantastische debuutroman. Kwetsbaar en meesleepend neemt de hoofdpersoon je mee in gedachtes waarin hij bekneld zit en niemand hem lijkt te begrijpen. Ook als lezer denk ik; wat doe je jezelf aan? Maar toch begrijp ik hem ook weer. Een mooie balans tussen begrip en onbegrip en daardoor geboeid van begin tot eind.

Gelukkig zegt de schrijver zelf ook dat de toon misschien ietwat radicaal is. Maar, eerlijk is eerlijk… hij zet je wel aan het denken.

Dikke aanrader voor wie zijn/haar/diens eigen gezondheid serieus neemt, of… serieuzer wil gaan nemen!