Discover everything about everything from Julien Althuisius

Zag vorige week Paulien Cornelisse met haar voorstelling Aanstalten. Ga dit zien nu het nog kan, het is zó grappig, scherp en slim gemaakt.

En neem het aan van iemand die niet snel om iets lacht (althans, om van die humor-om-te-lachen-humor, wat dit dus echt niet is)

Ik kende het verhaal van Elizabeth Holmes en Theranos niet, maar goeiedag, wat heeft deze vrouw de boel in de maling genomen.

Een dwingende kijktip, die zo veel vertelt over de cultuur van het winnen in Amerika en het koortsachtige najagen van de Amerikaanse droom - door Holmes, door de mensen om haar heen en ook door de media.

Vormt samen met het eveneens geweldige Dopesick een fraai, onthullend en schokkend demasqué van de VS, dat natuurlijk al heel lang geen gidsland meer is, maar waar iedereen hier in Nederland zich maar blind op blijft staren als het om cultuur, politiek en maatschappij gaat.

Te zien op Disney+

Wéér een hele fijne NRC-podcast. Een portret over (de tijd van) Pim Fortuyn. Waar hij vandaan kwam, wie hij was en hoe hij populair werd.

20 jaar verder, maar nog de problematiek is in grote lijnen nog immer actueel.

Wat is het precies met Canadezen dat ze een zekere finesse hebben die je bij zo weinig van hun buren ziet? Zag gisteravond Leif Vollebek in Paradiso, de popzaal van zijn dromen. Wat een muzikaliteit, wat een talent en wat een charmante, enthousiaste gozer. Je moet natuurlijk gewoon gaan luisteren en niet vergelijken met anderen. Maar als dat dan toch nodig is: in zijn muziek weerklinkt Bon Iver, Dylan, maar het heeft bij vlagen ook iets heel funk-achtigs (Vollebekk aanbidt Prince, dus misschien komt het daar vandaan).

Nou, als dat geen aanrader is, moet je maar lekker naar Suzan en Freek luisteren.

Oh, meneer gaat Jiskefet aanraden?

Ja, nou nee, een beetje. Tot mijn grote, grote vreugde staat sinds kort het volledige archief online. Vroeger was dat altijd een selectie van filmpjes of fragmenten, maar nu dus de hele bups.

Dat is geweldig, alleen al vanwege het optreden van de volkszanger (Kees Prins) in aflevering 142: De Bevrijdingsdagparade, waarin hij Lady Madonna en Penny Lane zingt.

Zoek het op, vanaf 12:58 min

Niet de serie kijken, of misschien later pas de serie kijken. Maar eerst dit fantastisch geschreven, meeslepende en epische meesterwerk van Neil Gaiman lezen. Een hedendaagse Odyssee met goden, halfgoden, mytische wezens tegen de achtergrond van hedendaags Amerika.

Hou helemaal niet van fantasy in literatuur, maar dit boek overstijgt genre.

Verbluffende reconstructie van de aanloop naar de aanslagen op 11 september. Ik dacht dat ik alles al gelezen of gezien had, maar dit was weer allemaal nieuw voor me. Geen conspiracy-gedoe, maar een ijzersterke journalistieke productie.

Startpunt van deze fijne en meeslepende podcast is de aanval op Roy door hun eigen witte tijger Montecore. Het betekende het einde van de carrière van het illusionistenduo Siegfried & Roy.

De makers van deze podcast proberen er achter te komen hoe dat kon gebeuren of ten minste wat er de aanval aan vooraf ging.

Resultaat is een boeiende verhaalreeks, over entertainment in Vegas, de opkomst en cultus van Siegfried & Roy en het gebruiken van wilde dieren bij illusionisme. Rode draad daarbij is steeds: wat is er gebeurd en wat willen S&R doen geloven dat er gebeurd is?

Hele interessante en goed gemaakte podcast over een vreemde periode in de recente Nederlandse geschiedenis. De voedseltekorten na de Tweede Wereldoorlog noopten Nederland ertoe op walvisjacht te gaan. Maar de jonge Friezen die de oceaan over gingen en bij terugkomst onthaald werden als helden, werden niet lang daarna met de nek aangekeken: ‘moordenaars’ en ‘walvisslachters’ werden ze genoemd.

Anne-Goitske Breteler en Anna Drijver vertellen die verhalen, met een combinatie van archiefmateriaal en interviews. Ja, wat moet ik er nog meer over zeggen? Het zijn vijf korte afleveringen, dus ga gewoon luisteren. Hup.

Ik kan geloof ik alles van Bill Burr wel aanraden. Een on-Amerikaanse Amerikaan, altijd scherp, spaart niemand en ook zichzelf niet.

Het is allemaal beslist niet zonder randjes of controversevrij, maar dat is juist wat ik zo waardeer aan comedy: dat het een vrijplaats is. Burr is een van de beste comedians van deze tijd.