Discover everything about everything from Ginny Ranu

Er is een groot psychologisch verschil tussen de definitie van ‘slachtoffer’ en ‘slachtofferschap’.. Dit artikel richt zich op het laatste en mensen die vervallen in een voortdurende slachtofferrol die hen o.a.. aandacht, sympathie en validatie oplevert.. Maar wat zegt dat over deze mensen? Waar komt het blijven hangen- of het zichzelf aanmeten van een slachtofferrol vandaan? Kaufman legt met behulp van wetenschappelijke onderzoeken en in begrijpelijke taal uit, wat moral elitism, een gebrek aan empathie, bias, mindset en groei allemaal met het fenomeen ‘victimhood’ of slachtofferschap te maken heeft.. Heel verhelderend en absoluut belangrijk om te lezen als je van zelfontwikkeling en psychologie houdt.

Deze documentaire probeert het haast onbegrijpelijke begrip ‘oneindigheid’ te verklaren. Wiskundige voorbeelden worden met behulp van animaties en interviews met wetenschappers behapbaar gemaakt voor de kijker die geen tienen haalden voor bètavakken.

Bestaat oneindigheid eigenlijk wel? Kán het wiskundig uberhaupt bestaan? Of gaat het ons menselijke brein gewoon te boven? En als het wel bestaat, welke vorm heeft oneindigheid dan?

Ontzettend interessante informatie die het brein van de kijker zal prikkelen!

Voor wie zich verdiept in het mysterie van bewustzijn heb ik een nieuwe tip: ‘Is God a Number?’ Deze documentaire van 52 minuten onderzoekt met behulp van inmiddels zeer gedateerde computersimulaties of we met behulp van wiskunde een link kunnen leggen met ons bewustzijn.. Een aantal wiskundigen met een extreem hoog ‘wiskundeleraargehalte’ (nude-kleurige kledij, dikke brilglazen, beetje stoffig) komen aan het woord en proberen de wiskunde in relatie tot bewustzijn te duiden.. De docu wordt op onbedoeld hilarische wijze gepresenteerd door wiskundige Michael Barnsley, die zich o.a.. bezig hield met fractal geometry.. Als je door de knulligheid van deze docu heen kunt kijken, is het een leuke aanvulling op de vraag wat bewustzijn nou precies is.

Wie al jaren op Twitter zit heeft in 2015 misschien het absurde en wilde draadje van stripper A’Ziah ‘Zola’ King meegekregen.. De Amerikaanse Zola vertelde in meer dan honderd tweets over de bizarre roadtrip die ze met stripper en prostitue Stefani, die ze pas een dag kende, Stefani’s pooier ‘X’ en Stefani’s vriendje Derrek naar Florida maakte om geld te verdienen in een van Tampa’s grootste stripclubs.. Dat Zola onder valse voorwendselen mee werd gelokt om hele andere dingen te doen en hoe dat afloopt zie je in deze filmvertolking die cinematografisch zeer goed in elkaar zit.. Hoewel de meningen zijn verdeeld over de dialogen en de inhoud van de film, heb ik onwijs genoten van deze bijna 1,5 uur durende fever dream.

Ondanks dat de film niet eindigt zoals destijds in de tweets beschreven (het filmeinde is een vrij kuise versie), heb ik me enorm laten vermaken door de sterke acteerprestaties van Taylour Paige als Zola en Riley Keough -kleindochter van Elvis Presley- als de trashy Stefani.. Een must-see voor wie bekend is met Zola’s tweets uit 2015.. Voor ieder ander een entertaining cultfilm die me doet denken aan ‘Spun’ van Jonas Åkerlund.

Interessante long read van Niamh Jiménez over de nadelen van social media en het o.a. verliezen van focus, authenticiteit en creativiteit. Vooral de vergelijking met het panopticon-model maakt dit voor mij een artikel dat me bewuster maakt van mijn eigen zichtbaarheid op sociale apps. Wat halen we daadwerkelijk uit het gebruik van apps als Twitter en Instagram? ’Het antwoord zal je verbazen…’

Deze film met in de hoofdrol een wraakzuchtige Nicholas Cage past prima in het obscure horrorgenre voor wie daar van houdt.

De film draait om een verliefd stel, woonachtig in de ietwat deprimerende bossen van Amerika, die thuis onverwachts in aanraking komen met een krankzinnige cultleider (een… influencer??) en diens uitzinnige volgers.

Tel daar een demonische motorbende met de naam ‘Black Skulls’ en de nodige dosis ‘gore’ bij op en je hebt een horrormeesterwerk zoals je die al jaren niet hebt gezien. ’Mandy’ is wraakhorror met een lichte sci-fi touch. De psychedelische cinematografie en uitstekende filmscore is een audiovisuele must-see voor wie dol is op cult.

Oké, dit is misschien niet de review die je verwacht. Deze film is namelijk een must-see, maar niet vanwege het scenario. Romain Gavras is een waanzinnige director en zijn

(muziek)video’s voor o.a. Justice en M.I.A. zijn visuele parels. Neemt helaas níet weg dat het ogenschijnlijk sterke scenario van Athena, geïnspireerd door de Griekse geschiedenis, halverwege rammelt.

Toch wil ik deze film van harte aanraden vanwege de cinematografie en niet in de laatste plaats: door de bijna acht minuten durende one-taker als openingsscene.

Dit interview met Jennifer Jacquet (professor in the Faculty of Environmental Sciences at New York University) is al bijna twee jaar oud, maar niet minder interessant. Waar ik individuen schaamte aanpraten een akelig pressiemiddel om controle en macht over een ander te verkrijgen vind, is collectieve schaamte ondervinden iets wat individuen, en daardoor de maatschappij waar zij deel van uitmaken, juist positief kan beinvloeden.

In dit stuk van Carla Baum voor Zeit Magazin lees je waarom.

Volgens mij blijft het gewoon het allerbeste als iedereen minder - al dan niet géén - vlees meer eet, ipv krampachtig vast blijft houden aan iets wat de wereld gewoon geen goed doet.

Interessant artikeltje!

Goed nieuws! Het blijkt dat elektriciteit een belangrijke rol kan spelen in het sneller helen van wonden, aldus een onderzoeksteam van Chalmer University of Technology in Duitsland. Hoe dat precies werkt lees je in dit korte en begrijpelijke nieuwsbericht van EurekAlert!