Hoe Italië stilletjes ten prooi valt aan de hazelnoten van Nutella

En daar zijn we weer. Wederom een verhaal over de ongekende expansiedrift van een kapitalistisch bedrijf wat enkel kijkt naar verhoging van winst en omzet, en niet naar effect op mens of planeet.

Fascinerend genoeg verteld dit verhaal ook hoe Ferrero juist in het begin en midden van de vorige eeuw echt een onderneming was om trots op te zijn voor Italië. Van scholing voor werknemers, bussen die mensen ophaalde en thuis brachten tot goed gevulde kerstpakketten in een arm land na de tweede wereld oorlog. Maar inmiddels neemt die bedrijf als grillige monopolie najager land na land over om het kaal achter te laten. Met Italië als eeuwig thuis en wederom volgend doelwit. Een bedrijf waar chemische kunstmest gerelateerde kankergevallen, door de extreme hazelnoot teelt, worden ontkent en ook het gebruik van palmolie wordt weggezet als; we werken eraan. Voeg daaraan toe dat Ferrero als bijna enig bedrijf juist doorgaat met uitbreiden van de productie van shit producten met suiker, en we zijn rond.

Goede onderzoeksjournalistiek met wederom de conclusie; er moét iets veranderen in de wereld!