Little virtues, Natalia Ginzburg

De Ierse bestsellerschrijver Sally Rooney is fan van Natalia Ginzburg, en ontleende het motto uit haar nieuwste roman Beautiful World, where are you aan deze Italiaanse schrijver. En ook essayist Jan Postma schreef bewonderend over haar in de Groene Amsterdammer ('De aantrekkingskracht van Ginzburgs proza is gelegen in de helderheid' ), waarop ik dacht: haar moet ik lezen. En zo begon ik aan de essaybundel Little Virtues (Le piccole virtù, 1962, alleen in Engels vertaald), ingeleid door Rachel Cusk. En wat is dat een aanrader. De essays zijn betrekkelijk kort (ook een aanbeveling) en vooral: prachtig en vlijmscherp geschreven. Ginzburg combineert persoonlijke ervaringen aan grote thema's, bijvoorbeeld als ze in Winter in the Abruzzi schrijft over het heel prettige alledaagse leven in een klein dorpje, dat in werkelijkheid helemaal niet prettig is - ze woont er met haar gezin in ballingschap omdat haar man op de vlucht is voor het fascistische regime. Ook heel mooi: het hoofdstuk On my Vocation, waarin ze haar schrijverschap onder loep neemt. Verplichte kost voor iedereen die schrijft, maar ook voor iedereen die leest.