🌐 Great Circle 🗺️ Maggie Shipstead

Dit boek heeft alles, is letterlijk wereldomvattend. Het meest grandiose boek dat ik dit jaar las, een boek om in te wonen… En in achter te blijven.

Het gaat over vliegen en varen, over films, over onze band met de natuur, twee wereldoorlogen, alle continenten, kunst, grootse avonturen, over anders zijn, passie, de vele variaties van succes en falen, complexe relaties - alles.

Over heldhaftigheid gaat het ook.

Maar het gaat vooral over vrijheid. Over je eigen weg kunnen/mogen/durven kiezen. Over een vrouw zijn in een mannenwereld, en wat je moet geven om te krijgen wat je wil.

En het is mooi in al z’n vormen - woorden, plot en personages:

“The plot of Great Circle is intricate and rich, humming like the Merlin engine of the Spitfire Marian will eventually fly. It is rare to read a novel that is as beautifully built as it is elegantly written.

…

Great Circle is peopled by vivid, memorable characters whose fates intersect in ways both inevitable and shocking; whose deaths, when they come, have the blunt, heartbreaking force of truth. The book takes its epigraph from Rilke: “I live my life in widening circles / that reach out across the world.” This is a novel that expands the reader’s horizons, and is moving and surprising at every turn.”

“Here we have an action-packed book rich with character, but it's at the level of the sentence and the scene, the small but unforgettable salient detail, that books finally succeed or fail. In that, Great Circle is consistently, often breathtakingly, sound.”

En daarin hebben de reviews van The Guardian en New York Times een belangrijke toevoeging op de door mij beschreven alles omvattende grootsheid: dit boek blijft bij door de geweldige reis, maar werkt omdat elke zin prachtig is, elk gevoel zo beschreven dat je het altijd snapt - vaak ook direct zelf voelt.

De momenten beschreven, ook al zijn ze 100 jaar oud of mijlenver weg, lijken dichtbij.

Het boek gaat ten slotte ook, en voor mij vooral, over alleen zijn. Into the Wild achtig.

De wens om niet mee te doen, het alleen te rooien, in je eentje te vechten met de elementen. Wat die elementen ook zijn.

En dat voel ik ergens ook, die wens. Fijn om dat vicariously te kunnen meemaken.

Vanaf de bank, met uitzicht op een 🎄