Verplicht prachtig betoogje over onze 🌍

Hoe tragisch is het dat we het einde van deze prachtige planeet (het enige ons bekende leven) meemaken, en dat we daar nauwelijks over praten?

“Do not go gentle into that good night!”

Een prachtig betoogje over die ‘vervelende, storende, overdreven’ acties van milieuactivisten in musea, op straten en op vliegvelden.

Want hoe gek dat mensen - ook de liefste en weldenkendste in mijn omgeving - bozer lijken over die dappere acties dan over de bestuurders van onder vele anderen Shell & Tata die rijk worden (en de politici die dit faciliteren) ten koste van al het leven dat we kennen…

Er is een hopeloze strijd gaande (zo gek voelt de film Don’t Look Up al niet meer) die we allemaal aan het verliezen zijn. En de mensen die deze strijd voeren kregen meer voor hun kiezen dan de mensen die hun strijd noodzakelijk maken.

“But nothing works. It's like everyone is caught in a collective sleepwalk. And you feel a clear responsibility to do something. And you know most people will hate you for it, and denounce you.”

Ik ben blij dat Extinction Rebellion steeds meer steun krijgt.

Ze hebben het nodig.

We hebben het allemaal nodig. Meer dan nodig. Het is onze laatste kans…

ps. “I'd like to think Vincent himself would have loved this action and cheered on the activists. It was punk, full of life, and in tune with this beautiful Earth, just like he was. There is no art on a dead planet.”