Background
To save this post, install the Mohi app and open this link on your phone.
Download app

Real Privacy - an idea by Virginia Woolf

Read

Dit mooie artikel gaat over echte privacy. Niet de politieke privacy, of andermans ogen, maar privacy van je eigen blik.

Woolf beschrijft het “vasthouden van het leven zonder het te bekijken. Een cadeau dat je niet open maakt”. Dus we zouden dingen onbeschreven, ongespecificeerd, en onbekend moeten houden. Dan blijven ze het mooist en voel je ze het best.

Ik ben het daar helemaal mee eens. In een tijd van dankboeken, budget-apps, optimalisatie, stappen tellen en zelfanalyse is het extra moeilijk maar ook extra prachtig om dingen gewoon te ondergaan. Met je ogen half dicht. Of mensen in je leven gewoon te laten, te accepteren dat ze een stuk hebben dat niet van jou is.

“Usually, we think of social media as a forum for exhibitionism. But, inevitably, the cataloguing of everyday things and thoughts reaches its own limits; it ends up emphasizing what can’t be shared. Talking so freely about your life helps you to know the weight of those feelings which are too vague, or too spiritual, to express—left unspoken and unexplored. “Sharing” is, in fact, the opposite of what we do: we rehearse a limited openness so that we can feel the solidity of our own private selves.”

Je ziet iets moois en kijkt ernaar. Geen foto voor anderen of voor later, of in je agenda zetten hoe je vaker mooie dingen moet bekijken, of grote gedachten over wat schoonheid is.

Gewoon meemaken en verder niets.

Maar het is voor jullie vast iets anders. Dat is ook goed. Lees het artikel en bevrijdt jezelf van die meest kritische blik: je eigen.

6 likes
·
27 saves

Like
Save
Comment

www.newyorker.com

Want to join the discussion or bookmark this post for later?