Discover socials about everything from Carlijn Vis

Sharon Lavigne was een puber toen ze hoorde dat er een plasticfabriek werd gebouwd in haar woonplaats. Haar moeder en vriendinnen dachten dat de producent welvaart zou brengen.

Intussen wordt Lavigne’s buurt ook wel ‘Cancer Alley’ genoemd. Het is „deprimerend”, zegt ze, dat zij in zo’n vervuilde omgeving moet leven, dat ze de vieze lucht elke dag inademt. Journalist Gloria Riviera snapt haar angst. Riviera werd jaren geleden gediagnosticeerd met een hersentumor. Ze zou nog maar tien jaar te leven hebben.

In ‘Discarded’ volgt ze Lavigne in haar strijd tegen een van de grootste plasticproducenten ter wereld. Tegelijkertijd wil je verder luisteren om te horen hoe het nu met de ziekte van de presentator is.

Wanneer journalist Kim Barker nadenkt over mogelijke verhalen die ze voor ‘The New York Times’ kan maken, denkt ze aan de moord op Shelli Wiley in 1985. Wiley, die op dezelfde middelbare school had gezeten als zij, werd op haar 22ste thuis neergestoken en daarna is haar appartement in brand gezet.

Niemand werd veroordeeld voor de moord, maar „iedereen in Laramie zegt te weten wie het heeft gedaan”. Ex-politieman Fred Lamb lijkt zelfs te bekennen op tape, dus hoe kan het dat hij nog vrij is?

Barker krijgt toegang tot alle dossiers en verhoren en terwijl zij onderzoekt, wordt deze cold case steeds meer een verhaal over het geheugen en hoe de mens gebeurtenissen herinnert, en herinneringen aanpast.

Een vrachtwagenchauffeur neemt op zijn sterfbed hoestend en krakend een verhaal op. Hij weet iets over wat een van ergste milieu-misstanden in de Britse geschiedenis blijkt: in de buurt van Derry in Noord-Ierland zijn miljoenen tonnen afval illegaal gedumpt.

Twee verslaggevers krijgen de tape in handen en gaan in ‘Buried’ voor de BBC op onderzoek uit. Ze ontdekken gedurende hun tweejarig onderzoek dat de Britse afvalverwerkingsindustrie voor een groot deel in handen is van criminele organisaties. Die bovendien niets geven om planeet of milieu.

Klinkt misschien niet als een sexy onderwerp, maar toch is het een meeslepend en spannend verhaal vol bekentenissen, onderzoeksjournalistiek en georganiseerde misdaad. Een eyeopener van hoe het achter de schermen kan gaan.

Als je denkt dat datingapps er zijn voor het geluk van mensen, heb je het mis. Onze liefdeslevens zijn een cash cow voor tech-bedrijven als Match Group, die Tinder, PlentyOfFish en Match.com in hun portfolio hebben.

In ‘Land of the Giants; Dating Games’ onderzoeken twee Amerikaanse journalisten hoeveel geld erin omgaat en hoe grote tech-bedrijven ons liefdesleven en beïnvloeden.

Een vrouw zegt: „Ik heb intussen een langere relatie met Tinder dan met een persoon.”

Journalist Lisa Phu’s moeder verliet Cambodja in 1980. Ze had twee dochters, was zwanger van haar derde kind (Lisa) en had ook twee neefjes en een nichtje onder haar hoede. Ze had geen concreet plan. Weg uit Cambodja, maar waar ze precies naartoe zou vluchten: geen idee.

In ‘Before Me’ vertelt Lisa Phu over het leven van haar moeder voordat zij werd geboren. In aflevering 1 wordt Lisa zelf moeder en dát is het begin van de zoektocht naar haar moeders verleden. Tijdens Lisa’s kraamtijd praten ze samen over de wreedheden die Pol Pot en de Rode Khmer haar familie hebben aangedaan. Later leer je dat haar moeder binnen een jaar na haar vertrek veilig in New York woont, maar dat het tientallen jaren duurt om te verwerken wat haar is overkomen.

„Ik had altijd veel plezier met mezelf, maar nu heb ik al zes maanden niet gemasturbeerd. Ik herken mezelf niet: ik ben moe en niet horny.” In ‘Come As You Are’ beantwoordt psycholoog en therapeut Emily Nagoski vragen over seksuele gezondheid aan de hand van wetenschappelijke onderzoeken.

Zo legt ze in aflevering één het ‘duel control-model’ uit, dat beschrijft hoe ons brein seksuele informatie verwerkt. En in aflevering vijf leer je dat je brein zorgt voor het orgasme, of voor het uitblijven ervan.

Elke week een thema – ‘De anatomieles die je nooit hebt gehad’ en ‘Hoe opwinding echt werkt’ – met nieuwe wetenschappelijke inzichten. De acht afleveringen samen vormen een moderne gids over seksuele gezondheid.

In 1982 overleden op één dag zeven gezonde, jonge mensen in de omgeving van Chicago. Het enige dat ze gemeen hadden, was dat ze een Tylenol hadden genomen, een paracetamol, en snel daarna in elkaar zakten.

Via de persoonlijke verhalen van de slachtoffers (een 12-jarig meisje, een stewardess, drie familieleden, etc.) rol je het politie-onderzoek in. Al snel is duidelijk dat de slachtoffers zijn vergiftigd met cyanide. Maar wie heeft die stof toegevoegd aan de medicijnen en waarom? De pillen waren gekocht in verschillende winkels. Er kwamen destijds zesduizend tips binnen en meer dan honderd rechercheurs werkten aan de zaak. Nu, veertig jaar later, zijn er nieuwe inzichten.

In ‘Welcome to Provincetown’ brengt host Mitra Kaboli de zomer door in de badplaats in Massachussets die bekendstaat om haar bruisende zomers. Ze volgt zeven intrigerende personages die samen de ziel van de stad vormen. Zanger Qya Cristal gaat van optreden naar optreden, Sonny wil seks, en de kunstenaar Jay shockeert voorbijgangers met zijn kunst van gevonden voorwerpen, zoals tampons. Lhbtq’ers uit het hele land brengen de zomer door in Provincetown. Er wonen zo’n drieduizend mensen, maar in de zomer zijn dat er 60.000. Waar zijn ze naar op zoek? Wat hopen ze te vinden in P-town? En kan Kaboli hier ook ontdekken hoe haar toekomst eruit ziet? Nu ze heeft besloten haar biseksuele periode achter zich te laten, wil ze weten: „How do I grow old and gay?”

Het sounddesign van de serie is geweldig. De zee, de stemmen, de strandtenten, de pruiken, de boulevard – alles in het idyllische kustplaatsje lijkt zo dichtbij.

Zangeres Björk onderzoekt met vrienden en muzikanten „de texturen en het emotionele landschap” van haar tien albums.

Als 8-jarige liep de IJslandse zangeres Björk door intense weersomstandigheden naar school. Ze vond dat eng en voelde zich alleen. Zingen was haar manier om met die angst om te gaan. Intussen maakte ze tien albums.

In Björk: Sonic Symbolism onderzoekt ze met vrienden en professionals uit de muziekindustrie „de texturen en het emotionele landschap” van haar tien albums.

Dat klinkt pretentieus, maar zij is zo wonderlijk, getalenteerd en bijna buitenaards, dat ze erin slaagt om dat goed en bescheiden te doen. Je hoeft niet van haar muziek te houden om toch te genieten van deze wonderschone serie, die bijzonder vermakelijk is qua vorm en verhalen.

De openingsscène van Hoaxed is rauw en heftig: politieverhoren van twee kinderen die akelige details vertellen over een satanische sekte, geleid door hun vader en andere ouders in een rijke Londense gemeente.

In het laatste verhoor biechten de jongens op dat alles een leugen is. Er volgt geen onderzoek en de zaak wordt gesloten. De moeder krijgt van de politie het complete dossier mee naar huis, inclusief deze opnames.

Alexi Mostrous, maker van de populaire podcast ‘Sweet Bobby’, zoekt uit wie de jongens dwong dit verhaal te vertellen. En hoe dit het startpunt is geweest van vele complottheorieën. Want: die pijnlijke verhoren zijn online geplaatst en miljoenen keren bekeken en gedeeld.