Discover socials about everything from Thomas van Neerbos

Deze luisterervaring maakte in één keer m’n Storytel z’n geld waard. Tom Hanks in een ode aan een huis en thuis. The Great Gatsby zonder Gatsby.

Doe jezelf dit cadeau. Zeker als je zoals ik uit een samengesteld gezin komt, als studeren niet echt iets voor je was, je een geweldige grote zus hebt, of opgroeide in een bijzonder huis.

Maar ook als je je ouders kwijt bent, of nostalgisch wil terugkijken, of nadenken over de gevolgen van kleine en grote keuzes. Als je ooit rijk was en nu niet meer, of andersom.

Als je houdt van simpele zinnen die je zelf verder aan mag vullen, in mag voelen.

Als je houdt van Tom Hanks, die eigenlijk zelden een slechte film maakte. En de perfecte stem is voor de hoofdpersoon, jongere broer Danny.

Weet oprecht niet hoe goed dit boek is als je het leest, maar dit luisteren was zo raak, zo wonderlijk waar, zo dichtbij - hoe ver weg het verhaal ook is…

Dit verhaal van volwassen worden, in en naast en voorbij een huis, voor een maand Storytel.

Een 💝

Heb m’n Instagram algoritme eindelijk zover dat ik alleen maar heerlijke sport en comedy filmpjes te zien krijg, daar zat ineens Micky Overman tussen.

Tussen Pete Holmes, Jerry Seinfeld, Norm McDonald en de geweldige James Acaster (Netflix) was ze daar ineens, met een geweldige grap over Engelse understatement, daarna over motivational quotes, meetcutes, sexdrive, de grote leugen die alle gepeste kinderen te horen krijgen en mijn lievelings: hoe opwinding werkt voor mannen en vrouwen.

Eerlijk, open, intelligent, en een compleet nieuwe toon en stijl - enorme aanrader om je instagram-reel mee op te vrolijken.

Het gedeelde fragment is de langste die ik op YouTube vond, maar haar Instagram is geweldig, met live on stage fragmenten en toneelstukjes als Women CEO, Guy Who Knows Art en Your Mom on Feminism.

Is niet van JFK, maar van z’n broertje Robert. Dit is niet alleen één van de beste speeches aller tijden*, maar uit ‘68 en in ‘23 actueler dan ooit.

*Volgens beste spreker ooit Barack Obama.

Robert Kennedy spreekt op de Kansas University over protest - lees dat stuk Extinction Rebellion liefhebbers:

"If our colleges and universities do not breed people who riot, who rebel, who attack life with all the youthful vision and vigor, then there is something wrong with our colleges. The more riots that come out of our college campuses the better the world for tomorrow."

Hoe meer opstand hoe beter de wereld morgen 🙌

Minstens even mooi en belangrijk vind ik zijn opmerkingen over het BNP, over het meten van welvaart.

“That Gross National Product counts air pollution and cigarette advertising, ambulances to clear our highways of carnage. It counts special locks for our doors and the jails for the people who break them. It counts the destruction of the redwood and the loss of our natural wonder in chaotic sprawl. It counts napalm and counts nuclear warheads and armored cars for the police to fight the riots in our cities.

Yet the gross national product does not allow for the health of our children, the quality of their education or the joy of their play. It does not include the beauty of our poetry or the strength of our marriages, the intelligence of our public debate or the integrity of our public officials. It measures neither our wit nor our courage, neither our wisdom nor our learning, neither our compassion nor our devotion to our country, it measures everything in short, except that which makes life worthwhile.

Kortom: als we kijken hoe het gaat met ons land meten we precies niet de dingen die ons leven mooier maken, die bepalen hoe het écht gaat, met ons.

Laten we onze moed en compassie meten, hoe leuk onze kinderen spelen en hoe bijzonder onze relaties zijn.

Ik stem op de partij die dat gaat regelen!

ps. Lees meer over het effect van deze speech:

https://cusp.ac.uk/themes/aetw/rfk-gdp50/

Hoe tragisch is het dat we het einde van deze prachtige planeet (het enige ons bekende leven) meemaken, en dat we daar nauwelijks over praten?

“Do not go gentle into that good night!”

Een prachtig betoogje over die ‘vervelende, storende, overdreven’ acties van milieuactivisten in musea, op straten en op vliegvelden.

Want hoe gek dat mensen - ook de liefste en weldenkendste in mijn omgeving - bozer lijken over die dappere acties dan over de bestuurders van onder vele anderen Shell & Tata die rijk worden (en de politici die dit faciliteren) ten koste van al het leven dat we kennen…

Er is een hopeloze strijd gaande (zo gek voelt de film Don’t Look Up al niet meer) die we allemaal aan het verliezen zijn. En de mensen die deze strijd voeren kregen meer voor hun kiezen dan de mensen die hun strijd noodzakelijk maken.

“But nothing works. It's like everyone is caught in a collective sleepwalk. And you feel a clear responsibility to do something. And you know most people will hate you for it, and denounce you.”

Ik ben blij dat Extinction Rebellion steeds meer steun krijgt.

Ze hebben het nodig.

We hebben het allemaal nodig. Meer dan nodig. Het is onze laatste kans…

ps. “I'd like to think Vincent himself would have loved this action and cheered on the activists. It was punk, full of life, and in tune with this beautiful Earth, just like he was. There is no art on a dead planet.”

Op deze grijze zondag even een oprechte ode aan deze heerlijke app! ♥️ mohi…

Gemaakt om kwaliteit te delen, om tips die je aanspreken ook echt te gaan kijken of lezen (dat zie ik echt veel gebeuren), en perfect als archief voor alles wat je mooi vindt.

Niet gemaakt om eindeloos te scrollen, of elkaar onzin te verkopen. Een verademing!

Het mooiste vind ik dat we met z’n allen echt ons best doen om mooie en originele werken, met dito omschrijvingen van onszelf, aan elkaar cadeau te doen.

Hulde aan de makers 🙌

En 👏 voor onszelf

Een roast van het concept roasts.

De beste test van hoe veel lagen humor mensen begrijpen… En als je het format kent, een prachtige aanklacht tegen het concept roast.

Kijk naar de gezichten van de andere celebrities om te zien hoe oprecht verbaasd ze zijn. In plaats van grappen te maken over hoe oud Sarah Silverman is, vraagt Andy zich af hoe het gaat zijn om zijn moeder te verliezen. Alle grappen over anderen zijn eigenlijk complimenten, of grappen over zichzelf. Kwetsbaarheid in nuance verpakt in zogenaamd keiharde (“roasting so hard right now”) grappen. Oprecht briljant.

Het mooiste moment, dat niet in onderstaande korte clip zit (die het geheel sowieso geen recht doet) is op het einde; waarin hij zich afvraagt waarom je eigenlijk in een kamer gaat zitten om gemene grappen over elkaar te maken terwijl je eigenlijk zenuwachtig bent wat de anderen over jou gaan zeggen.

Een kleine compilatie:

https://youtu.be/J7Cc4F7Ayno

Eens in de week op maandagochtend kijken om te zien hoe het eruit ziet als je doet wat je het liefste doet.

Life is life.