Background

The Case Against Travel 🧳

Ok. Niemand leest hele New Yorker artikelen - maar deze wel. Het is zó goed! We moeten allemaal onze reizen opnieuw bezien. Door dit artikel weet ik hoe. Een oprecht nieuwe kijk op wat reizen is. Nooit werd onze vreemde lofzang op het reizen zo goed beschreven als in dit artikel, hieronder een paar geestige gedachten: Denk eens over je eigen reizen zoals je over die van anderen denkt: - Je wil zelf wel reizen maar geen toeristen in je stad. - Je wil vertellen over jouw reis maar niet luisteren naar de reisverhalen van anderen. We vertellen nooit echt over wat we meemaken, blijven steken in de beweging… “Tourism is marked by its locomotive character. “I went to France.” O.K., but what did you do there? “I went to the Louvre.” O.K., but what did you do there? “I went to see the ‘Mona Lisa.’ ” That is, before quickly moving on: apparently, many people spend just fifteen seconds looking at the “Mona Lisa.” It’s locomotion all the way down.” We valideren de waarde van onze reizen via anderen. Hun kennis, hun checklist, hun ansichtkaart: “The tourist is a deferential character. He outsources the vindication of his experiences to the ethnologist, to postcards, to conventional wisdom about what you are or are not supposed to do in a place. This deference, this “openness to experience,” is exactly what renders the tourist incapable of experience.” “Travel gets branded as an achievement: see interesting places, have interesting experiences, become interesting people. Is that what it really is? Pessoa, Emerson, and Chesterton believed that travel, far from putting us in touch with humanity, divorced us from it. Travel turns us into the worst version of ourselves while convincing us that we’re at our best. Call this the traveller’s delusion.” Reizen verandert ons niet, of maar voor heel even… “The single most important fact about tourism is this: we already know what we will be like when we return. Travel is a boomerang. It drops you right where you started.” (afbeelding 2) Reizen is dus vooral even ontsnappen, waarom moet het dan meer zijn? “Travel is fun, so it is not mysterious that we like it. What is mysterious is why we imbue it with a vast significance, an aura of virtue. If a vacation is merely the pursuit of unchanging change, an embrace of nothing, why insist on its meaning?” “You don’t like to think about the fact that someday you will do nothing and be nobody. You will only allow yourself to preview this experience when you can disguise it in a narrative about how you are doing many exciting and edifying things.” Daarom, in het kort, in de woorden van Fernando Pessoa: “Ah, let those who don’t exist travel! Travel is for those who cannot feel… Only extreme poverty of the imagination justifies having to move around to feel.” Laten we vaker blijven waar we zijn. Elke plek heeft iets moois. Leer je eigen plek kennen. En weet wat je doet als je reist.

July 1
Selected by:
Thomas van Neerbos
  + 57 saves
Quote

Ok. Niemand leest hele New Yorker artikelen - maar deze wel. Het is zó goed! We moeten allemaal onze reizen opnieuw bezien. Door dit artikel weet ik hoe.

Een oprecht nieuwe kijk op wat reizen is. Nooit werd onze vreemde lofzang op het reizen zo goed beschreven als in dit artikel, hieronder een paar geestige gedachten:

Denk eens over je eigen reizen zoals je over die van anderen denkt:

- Je wil zelf wel reizen maar geen toeristen in je stad.

- Je wil vertellen over jouw reis maar niet luisteren naar de reisverhalen van anderen.

We vertellen nooit echt over wat we meemaken, blijven steken in de beweging…

“Tourism is marked by its locomotive character. “I went to France.” O.K., but what did you do there? “I went to the Louvre.” O.K., but what did you do there? “I went to see the ‘Mona Lisa.’ ” That is, before quickly moving on: apparently, many people spend just fifteen seconds looking at the “Mona Lisa.” It’s locomotion all the way down.”

We valideren de waarde van onze reizen via anderen. Hun kennis, hun checklist, hun ansichtkaart:

“The tourist is a deferential character. He outsources the vindication of his experiences to the ethnologist, to postcards, to conventional wisdom about what you are or are not supposed to do in a place. This deference, this “openness to experience,” is exactly what renders the tourist incapable of experience.”

“Travel gets branded as an achievement: see interesting places, have interesting experiences, become interesting people. Is that what it really is? Pessoa, Emerson, and Chesterton believed that travel, far from putting us in touch with humanity, divorced us from it. Travel turns us into the worst version of ourselves while convincing us that we’re at our best. Call this the traveller’s delusion.”

Reizen verandert ons niet, of maar voor heel even…

“The single most important fact about tourism is this: we already know what we will be like when we return.

Travel is a boomerang. It drops you right where you started.” (afbeelding 2)

Reizen is dus vooral even ontsnappen, waarom moet het dan meer zijn?

“Travel is fun, so it is not mysterious that we like it. What is mysterious is why we imbue it with a vast significance, an aura of virtue. If a vacation is merely the pursuit of unchanging change, an embrace of nothing, why insist on its meaning?”

“You don’t like to think about the fact that someday you will do nothing and be nobody. You will only allow yourself to preview this experience when you can disguise it in a narrative about how you are doing many exciting and edifying things.”

Daarom, in het kort, in de woorden van Fernando Pessoa:

“Ah, let those who don’t exist travel! Travel is for those who cannot feel… Only extreme poverty of the imagination justifies having to move around to feel.”

Laten we vaker blijven waar we zijn. Elke plek heeft iets moois. Leer je eigen plek kennen. En weet wat je doet als je reist.

Modemerken komen overal mee weg, zag deze oud-fabrieksmanager in Cambodja

Een must read artikel voor iedereen die in de mode werkt of weleens kleding koopt. Yes iedereen dus. Waarom? Read and see. Kleine preview: Ik ben het er volledig mee eens dat fabrieksmanagers hun arbeiders een fatsoenlijk loon moeten betalen. Maar waarom stelt niemand de vraag waarom dat zo moeilijk is? Merken gebruiken, of misbruiken, hun macht om de (financiële) risico’s van kledingproductie op ons af te schuiven. De oorsprong van duurzaamheidsbeleid gaat in veel opzichten over wettelijke naleving – het is ontworpen als manier om de verantwoordelijkheid van merken naar de fabrikanten te schuiven. De taak van merken is nu: controleren of die fabrikanten zich wel houden aan hun regels.’

July 11
Selected by:
Willa Stoutenbeek
  + 37 saves

Milked

Deze uitstekende documentaire is nu gratis te zien op Youtube. Het laat vanuit meerdere hoeken zien hoe de zuivelindustrie een spoor van vernieling trekt over de wereld en hoe de melkkoe structureel wordt mishandeld. Maar deze documentaire komt op het einde ook met oplossingen, waaronder in mijn ogen de grote belofte van de toekomst: fermentatie.

May 13
Selected by:
Pepijn Vloemans
  + 29 saves

Wat als honderd mensenlevens van jouw keuzes afhankelijk zijn?

Emy raakt met dit artikel (er komt nog een vervolg) een belangrijke snaar. Welke verantwoordelijkheden hebben de bedrijven in het productieproces? Op dit moment zijn de machtsverhoudingen erg scheef. De producenten zijn zo afhankelijk van de merken/bedrijven dat ze vaak tot wanhopige keuzes gedreven worden. Om vervolgens weer afgerekend te worden op hun keuzes. Wat mij betreft ligt onze consumptiedrang en onze behoefte aan bodemprijzen hier wel deels aan ten grondslag. Stemmen doe je niet alleen in het stemhokje, dat doe je ook dagelijks met je portemonnee. Waar draag jij aan bij met jouw dagelijkse aankoopkeuzes?

May 31
Selected by:
Willa Stoutenbeek
  + 23 saves

An Absolutely Remarkable Thing & A Beautifully Foolish Endeavour - Hank Green

Als aliens 👽👽ooit contact zoeken is het om ons dit te vertellen. Een geweldige Black Mirror aflevering maar dan een hoopvolle… We kunnen nog iets doen. Twee boeken die je als één geheel in één ruk uitleest omdat ze zo mooi zijn, zo modern menselijk én zo oprecht spannend zijn. Uit het niets staan ze er ineens. Prachtige standbeelden in alle grote wereldsteden. Ze lijken net iets boven de grond te zweven. Dit is het verhaal van wat er gebeurt als iemand midden in de nacht oog in oog met zo’n standbeeld staat en een video maakt… Een combinatie van sciencefiction, analyse van onze maatschappij en big tech, een geweldig overzicht van leven in de grote stad in deze tijd, omgaan met onszelf, met faam en met elkaar. Sociaal zijn én sociale media. De ‘Carls’ leggen hoe onze relaties, carrières en dromen werken genadeloos bloot. En ze hebben ons iets te vertellen - iets dat ik nooit meer zal vergeten; offline gaan is de laatste hoop voor onze planeet (“being connected is driving us apart”) - dus lees direct ook het tweede boek. Er is hoop 🌌

April 26
Selected by:
Thomas van Neerbos
  + 28 saves

The world’s healthiest forests are on Indigenous land. Here’s why.

Zo interessant dit: de gezondste en meest biodiverse bossen zijn die bossen die door inheemse bevolkingsgroepen worden bewoond. Er hóéft geen tegenstelling te zijn tussen de belangen van mensen en de overige natuur.

November 27
Selected by:
Wouter van Noort
  + 22 saves

Een Immense wereld

Zojuist op Linkedin een post van Ruben Jacobs gelezen over dit boek. Wow. "Als we aandacht besteden aan andere dieren, wordt onze eigen wereld groter en dieper. Luister naar bochelcicaden, en je beseft dat planten galmen van de stilte trillingsliederen. Kijk naar een hond tijdens een wandeling, en je ziet dat steden doorkruist worden door strengen van geuren die de levensverhalen en geschiedenissen van hun bewoners met zich meedragen. Kijk naar een zwemmende zeehond, en je begrijpt dat het water vol sporen zit. Als je naar het gedrag van dieren kijkt door de lens van dat dier, komt plotseling al die saillante informatie beschikbaar die je anders zou missen. Die kennis hebben is als een magisch vergrootglas."

March 3
Selected by:

Pure Colour, Heti, Sheila

De mooiste, meest bizarre en ontroerende roman die ik in lange tijd las. Over het einde van de wereld, natuur, liefde, ouder-kindrelaties en de vraag wat er zou gebeuren als deze wereld pas de conceptversie was. Hoe zou de tweede ‘draft’ eruit zien?

January 28
Selected by:
Sarah van Binsbergen
  + 24 saves

Biodiversiteit begint bij jezelf

Wat kun je zélf doen voor betere biodiversiteit? Nou, verrassend veel, volgens deze wetenschappers van Naturalis: “Je kunt het ook dichter bij huis houden, letterlijk, zoals in je achtertuin of op je balkon. Deze miniatuurnatuur biedt misschien geen ruimte aan dassen of zeearenden, maar wel aan de groep met veruit de grootste soortenrijkdom onder de dieren: insecten. Zij vormen een belangrijk deel van de biodiversiteit, dus als je daar iets voor wilt doen, dan doe je er goed aan insecten te helpen. En dat kan gemakkelijk. Zorg bijvoorbeeld dat je inheemse planten in je tuin zet. Dat aparte struikje uit Japan is misschien wel mooi, maar oninteressant of zelfs oneetbaar voor insecten van hier. Ze zijn er niet op afgestemd, in tegenstelling tot inheemse planten waarmee ze zijn geëvolueerd. Veel soorten insecten zijn zelfs afhankelijk van slechts één of een beperkt aantal planten. De dagpauwoog, Aglais io, bijvoorbeeld, lust als rups niets anders dan brandnetel, Urtica sp. Hoe meer verschillende planten, hoe meer verschillende soorten die erop kunnen leven, dus hoe groter de biodiversiteit. Zitten er aan al die variatie aan planten ook nog van april tot september bloemen, dan heb je een insectenparadijs. En als je die inheemse planten in een tuincentrum koopt, let er dan op dat ze gekweekt zijn zonder gif, anders lok je de insecten een dodelijke val in. Iets anders wat je kunt doen, is tegels verwijderen. Zo zijn er vele soorten insecten die zich alleen kunnen handhaven in een bepaalde omgeving en die zal veranderen als het klimaat verandert. Als dat type omgeving al blijft bestaan, zal de locatie ervan opschuiven, maar lang niet alle soorten zijn in staat om op tijd achter die verschuiving aan te rennen, vliegen, kruipen of zwemmen. Groene tuinen in stedelijk gebied verbinden natuurgebieden aan weerszijden en bieden daarmee een vluchtroute. Je kunt ook dingen laten. Luiheid loont. Wieden hoeft niet altijd, bijvoorbeeld. Wat is komen aanwaaien, voelt zich kennelijk thuis op die plek. Zo kom je gratis aan die inheemse planten. Blaadjes die daartussen zijn gedwarreld, kun je ook gewoon laten liggen, want die vormen niet alleen een natuurlijke laag mulch, maar ook een prima omgeving voor allerlei zes- en minder- of meerpotig leuks. Bladblazers hoef je dus nooit meer te hanteren. Dat is gelijk goed voor je ecologische voetafdruk.” (Natuurlijk is dit niet genoeg om de Amazone te redden, maar sociale en politieke verandering begint wel degelijk bij individueel gedrag) Lees verder:

January 8
Selected by:
Wouter van Noort
  + 22 saves

Possible

😁 When you’re sick of doom and gloom and instead want to hear experts elaborate on what’s possible for humanity—if everything were to break our way. Interesting topics like limitless fusion energy, AI, health tech and more! 💡

April 15
Selected by:
Sander Hofman
  + 23 saves