Discover everything about comedy corner from Eveline Druncks

In een post-apocalyptische wereld bevinden 10.000 mensen zich al minstens 140 jaar in een silo onder de grond. Niemand weet hoe ze er kwamen, wat er is gebeurd of wanneer het veilig is om eruit te kunnen. Hier vragen over stellen is ten strengste verboden. Maar de nieuwsgierigheid van de mens blijkt niet te onderdrukken, net als de dorst naar macht.

Deze serie keek ik in één weekend uit. Het verhaal boeide me en de muziek sleepte me helemaal mee. Gelukkig is seizoen 2 bevestigd.

Tof boek over hoe de zelfhulpboeken in de jaren sinds de (wederopbouw na de) tweede Wereldoorlog zijn opgekomen en veranderd in Nederland. Ook interessant om te lezen hoe het verschilt met de Verenigde Staten.

De nerd in mij vond dit boek vol feitjes, onderbouwing en ‘debunking’ helemaal geweldig. Aanrader voor iedereen die vrouwen meer (begrip over hun) orgasmes gunt.

Een fijn luisterboek over een serieus onderwerp, voorgelezen door de auteur. Met veel voorbeelden en geschiedenis die op de VS gefocust is, maar dat vond ik niet storend.

Trudi biedt modellen en stappenplannen als houvast om racisme op de werkvloer te bestrijden en een inclusieve werk cultuur te bevorderen. Een fijne gids gids voor zakelijke professionals die zich willen inzetten voor een rechtvaardigere en inclusievere werkomgeving, waarin iedereen gelijke kansen krijgt en zich gesteund voelt ongeacht hun achtergrond.

Ik overweeg het fysieke boek ook te kopen, want ik verwacht hier nog wel eens naar terug te pakken.

Op nieuwjaarsdag 1975 door VPRO uitgezonden tv-bewerking van een surrealistisch verhaal van Nederlandse schrijver Belcampo, waarin de bevolking van het dorp Rijssen in Overijssel de dag des oordeels ondergaat.

Ik vond het zo gek en interessant tegelijk. Misschien omdat het van voor mijn tijd is?

Een praktisch boek met heel veel perspectieven over hoe je inclusie in organisaties realiseert.

We hebben een lange adem nodig voor inclusie en gelijkwaardig. Dat is geen sprint, maar een marathon.

Pijnlijk herkenbaar artikel.

“De ‘natuurlijke reflex’ van managers is nog altijd: neurodivergenten moeten zich aanpassen. ‘Jij hebt een probleem, dus jij gaat daar pillen voor slikken of therapie voor doen en dan word je weer normaal. Dan kan je hier weer volwaardig functioneren. Dat horen we echt in de praktijk.’

Neurodivergenten kunnen zich ook heel goed aanpassen, weet Schepers. Zeventig procent verzwijgt hun neurotype uit angst voor de negatieve impact op hun carrière. Maar dat maskeren en proberen te voldoen aan de (ongeschreven) normen kost ze veel energie. Uiteindelijk eist dat zijn tol. Ze vallen uit of ze vertrekken.”

De spanning van verwaarlozing en mishandeling kruipt onder je huid, nestelt zich in je lijf en heeft invloed op iedere beslissing die je maakt. Je drukt weg, lult recht wat krom is en gebruikt de eindeloze woede als brandstof om vooruit te komen.

Hoewel mijn jeugd niet zo heftig was als bij de hoofdpersoon uit het boek, werd de spanning heel goed beschreven.

In online reviews las ik dat de problematiek van de ouders ‘te vaag’ was, maar je leest het boek door de ogen van een kind. Iemand die veel begrijpt, maar niet alles. Iemand die dingen tijdens de gebeurtenissen moet verdringen, omdat ze er anders aan onderdoor gaat.

Een ander commentaar was dat de hoofdpersoon teveel meemaakt, maar ik denk dat de verschillende scenario’s en personages naar voren komen om te laten zien dat mensen anders kunnen reageren op dezelfde omstandigheden. En dat er verschillende vormen van armoede en verwaarlozing bestaan in Nederland en België.

Ik raad dit boek 10/10 aan. Lees het boek en probeer de spanning, de onzekerheid, de afhankelijkheid en de loyaliteitsconflicten te voelen. Het kan je zó veel leren.

Dat bedrijven invloed hebben, dat wisten we al wel. Maar hoe het werkt en de geschiedenis erachter is heftig. Het gaat bijvoorbeeld over internationale vrijhandelsverdragen - en hoe niet-vrij die eigenlijk zijn. En hoe “aid” (geld voor goede doelen) alsnog het belang van het grootkapitaal dient.

Wel vond ik de aflevering hoopvol eindigen.

Te gast in deze aflevering is Matt Kennard, die hier twee jaar onderzoek naar heeft gedaan.

Dit boek neemt je met Stella mee van een arm bergdorpje in Italië naar het veelbelovende Amerika.

Het verhaal ontroerde en frustreerde me, omdat ik zo met de personages meeleefde. Ook gaf het me meer inzicht in hoe alles veranderde in de 20e eeuw. Dit verhaal blijft me bij. Wat mij betreft een dikke aanrader.