Discover everything about everything from Jos Nuijten

Een van de mooiste films die ik in tijden heb gezien. Visueel prachtig en er wordt zoveel gezegd met zo weinig woorden. Geweldig acteerwerk. Ontroerend en hoopvol tegelijk. Neem wel zakdoekjes mee.

Ik kijk sowieso altijd alles van Coen Verbraak en voor iemand met een interesse in de Joodse geschiedenis en cultuur is dit echt een hele mooie serie. Interviews met verschillende Joodse Nederlanders over 75 jaar Israël en de Joodse geschiedenis, vanuit verschillende invalshoeken. Prachtige eerste twee afleveringen, ben benieuwd naar de rest.

Snikkend de Hallen uitgelopen. Ik vind Paul Mescal echt een van de meest veelbelovende acteurs van zijn generatie. Hij kan zo goed met subtiliteit een kwetsbaar personage neerzetten waar hij zonder veel woorden alle emoties op het spectrum voorbij laat komen. Onwijs goed gespeeld door beide acteurs.

Van allegro tot adagio, Nicholas Britell’s soundtrack voor Succession verdient een glansrol en een driedubbele Emmy. Onwijs knap hoe hij een basisthema doorcomponeerde in variaties voor vier seizoenen,

met invloeden uit de barok en romantiek.

De perfecte nazorg? Begin gewoon bovenaan de playlist en je kan nog even door. Dan ga ik snel opzoek naar de bladmuziek.

Vaarwel Succession!

‘Schat, een smoking hot spy romance met Matt Bomer en Jonathan Bailey’ appte ik naar een vriendin tijdens de eerste aflevering. En ja, het is steamy. Maar nadat ik daarna ik één ruk doorkeek, doet dat het geen eer aan.

Deze miniserie is een waardevolle geschiedenisles verteld in een spannende roman. The Lavender Scare was een periode in de US in het begin van de koude oorlog, waarin homoseksuelen en lesbiennes werden gezien als een dreiging voor nationale veiligheid en als symphatisanten van het communisme.

Duizenden LHBT’ers verloren hun baan en werden vervolgd vanwege hun vermeende banden met het communisme, een hetze onder leiding van senator McCarthy.

We volgen Hawk en Skippy, die met hun geheimen, angsten en gebreken elkaar weten te vinden in verboden liefde. Ze ontmoeten elkaar opnieuw in de jaren 80, waar de aids crisis zich ontvouwt.

Hoewel ietwat geromantiseerd en gepolijst, is het een pijnlijk portret van hoe minderheden altijd als eerst tot zondebok worden gemaakt in tijden van crisis.

In één woord: wholesome.

Erg bijzonder stuk van De Warme Winkel met een geweldig spel van Florian Meyer en Abke Haring. Ontroerende en herkenbare monologen én onwijs grappige dialogen die elkaar afwisselen, met een finale dat als een harmonisch akkoord zeer welkom is na een prettige dissonant.

Nog tot 1 juli te zien!

‘Schuldgevoel is geen goede basis voor een land’ zegt Dieuwertje Blok. Mooi gesprek over het Jodendom en over haar joods-zijn in relatie tot Israël, Nederland en het huidige conflict.

Ik ben sinds Operettaland in één klap fan geworden van Steef de Jong. Uitklapbaar decor van karton en invloeden uit de operette, wat in tijden van crises een fraai soort escapisme is (het eindigt altijd goed). De Dappere Soldaat is een grappige, lieve en aandoenlijke operette voorstelling met prachtige nummers. Gaat dat zien!

Deze hele serie is de moeite waard, maar de specifieke aflevering met Gijs van der Sanden is bewonderenswaardig open, ontroerend en oprecht.