Discover everything about everything from anyone

Voor iedereen die wel eens ergens verslaafd aan is geweest (en dat zijn we allemaal) is dit een interessante en sterke film.

Want vooral die scènes, de scènes vlak voordat of nadat de hoofdpersoon aan haar verslaving heeft toegegeven, zijn het best.

Recensenten van NRC en Volkskrant raden deze film van harte af. Ook omdat het zo’n voorspelbaar verloop heeft. Ik ben dol op dat standaard-verhaal, vind het een onderschat en rustgevend genoegen dat je ongeveer weet wat er gaat gebeuren, maar niet hoe en wanneer.

Dus: ik vond hem goed genoeg, omdat de worsteling echt is, de beelden en de soundtrack lekker en Florence Pugh geweldig acteert.

Zij speelt een jonge vrouw die instort nadat ze een dodelijk ongeluk veroorzaakt. Een verslaving aan pijnstillers leidt tot een vriendschap met een gepensioneerde alcoholist (Morgan Freeman), de vader van één van de slachtoffers.

Na Garden State - GEWELDIG - is dit weer een film waarbij je de blik van Zach Braff op leven, relaties en gesprekken goed herkent. En zijn zoektocht naar zelf-vergeving, en hoe dat werkt.

Ik ga nu ook Wish I was Here kijken…

Gezien bij Cineville Sneak preview, erg goede film waar ik zoveel mogelijk blind in zou stappen (trailer laat al veel zien)

Zo lekker om 60 min een totale ontspanning te ervaren. BAR behandeling dat nog dagen doorwerkt. Door middel van 32 drukpunten aan te raken. Een echte aanrader. Vandaag is het me-time.

"The Normal Heart" is een film waarvan je in de beginscene waarschijnlijk denkt dit is niks voor mij maar het is absoluut de moeite waard om door te blijven kijken. De film ontwikkelt zich in een meeslepend verhaal waarbij de opkomst van aids/hiv centraal staat. Ik was me niet bewust van de strijd die homoseksuelen hebben moeten voeren om de overheid over te halen research te doen naar het virus.

De acteurs en actrices leveren krachtige vertolkingen die de woede en wanhoop van de personages op een overtuigende manier overbrengen.

Een aanrader voor iedereen die houdt van diepgaande en emotioneel geladen verhalen. (Gekeken via HBO)

Over een geheimzinnige sticker. Want overal zit een interessant verhaal in. Zelfs (of juist) in dit soort dingen.

Liegen is geen misdrijf, maar fraude gelukkig wel. Arme Coleen. Arme Rachel. Maar vooral, arme Charlie.

Luistert - in tegenstelling tot Scamanda - als een trein. Verteld met een geweldig accent.

Prachtig boek! Het mooiste stuk vond ik het doorbreken van de boosheid, de bom, waarna Anna de stukken weer in elkaar zette

Eens! Wat een heerlijk boek, over de “grote” en kleine geschiedenis van een mensenleven. En over hoe het wel of niet maken van keuzes die geschiedenis beinvloedt. En dat ook nog eens heerlijk geschreven

Wat een fijn, creatief-kneuterig en vooral kleurrijk klusprogramma, zonder VT-wonen clichés. Ook wel eens lekker. Hartelijk gelachen om aflevering 1, zin in de rest!

Na twintig jaar gaat filmmaker Wiam Al-Zabari het gesprek met zijn vader aan. Waarom zijn ze gevlucht uit Irak? Waarom is dat nooit besproken? Lukt het hem het verleden los te laten en een Nederlandse toekomst te omarmen?