Discover books about everything from Thomas van Neerbos

Mocht een intellectuele vakantie van alle must-reads die je je anders over de wereld na laten denken.

Dit boek werd me aangeraden, en bleek de perfecte vakantie: direct gegrepen met origineel onderwerp (buitenaards leven) en daarna oprecht verrast door het plot, waar ik in twee dagen doorheen raasde…

Heb de volgende klaarliggen!

Een boek over isolatie en ongemak. Geweldig hoe werk, feestjes en andere onderdelen van het volwassen leven worden beschreven vanuit mensen die de regels niet goed kennen, niet mee kunnen doen.

Pas als drie van die mensen elkaar vinden, krijgen ze de kans een beetje liefde en vriendschap te vinden.

Eleanor was mijn favoriete held van 2017. Ontwapenend, warm, en grappig zonder dat ze het doorheeft…

Voor iedereen die de komende tijd het liefst onder een deken wil liggen, lees dit geweldige boek van iemand die probeert dat een jaar lang te doen.

Zo lukt het ook als je zelf wel dingen moet doen indirect toch een beetje om het te ervaren.

De hoofdpersoon doet dit natuurlijk niet omdat ze zo gelukkig is, maar ik vond het toch een inspiratie omdat ze zo eerlijk is, en zo goed uitlegt waarom ze niet naar buiten wil…

Echt vies-lekker, vanaf pagina één, maar stiekem ook echt goed! Een goudeerlijke verkenning van jaloezie, en pakken waar je ‘recht’ op hebt.

Een niet succesvolle schrijver krijgt de kans een boek uit te brengen dat eigenlijk niet van haar is, maar “is het niet voor iedereen beter als ik wel doe alsof dat zo is?”.

Het boek gaat ook over een onderwerp waar ze niet per sé in thuis is, maar “als mensen er door mijn middelste naam Song van uit gaan dat ik Chinees ben is dat toch niet mijn schuld?”

De hoofdpersoon is niet per se sympathiek maar je snapt en voelt elke stap die ze zet.

Je hebt deze gedachten, als je eerlijk bent…

Ben halverwege en weet oprecht niet of ik hoop dat haar bedrog uitkomt…

🫣🫢🤫

Lichte kost maar goudeerlijk, echt en precies de wereld van marketing, woke-wedstrijden en netwerken waar jonge makers om mij heen zich in begeven.

Lekkerder boek las ik lang niet…

Weet oprecht niet hoe dit boek op m’n kindle was gekomen en niet wat ik van het mini fantasy-aspect vond - maar enorm héérlijk en in drie dagen uit.

Een boek dat net doet alsof het geen boeketreeks is, zelfs verwijst naar boekenreeksen als niet serieus te nemen want te voorspelbaar, maar stiekem precies dat.

Beetje Book Thief & All the light we cannot see - de light versie, of zomereditie. Twee fijne hoofdpersonages, een beetje hekserij, een beetje drama en een paar bruidsjurken - wat wil een mens nog meer?

Kleding-advies: “when it comes to clothes we must always tell ourselves the truth … Everyone is meant to wear nice clothes. Most just get it wrong. They chase fashion rather than style … Fashion is someone else’s style, you must find your own.”

Parijs, Boston, rijke families, sterfbedwensen, iets te charmante en knappe onbereikbare mannen, toch ineens bereikbaar.

Ok. Het is gewoon een boeketreeks boek, maar dan goed.

Plus - fijn huiswerk: ga op zoek naar Les gardiens des fins heureuses in je eigen leven. We all need fairy godmothers 🧚‍♀️🧚‍♀️

Korte verhalen zijn geweldig! Je stapt een leven of situatie binnen, alsof je een kroeg in stapt, en even later sta je weer buiten - een vreemde reis rijker.

Na mijn eerdere tips 9 Stories en Five Tuesdays in Winter nu Our Story Begins, een andere favoriet van mij. Een verhalenbundel met recent en oud werk van Wolff, je voelt daardoor de breedte van z’n blik - als jonge en oudere man en mens.

Wolff lezen is eigenlijk verplicht, en deze bundel is een ideaal begin, volgens Liesl Schillinger een soort “Portable Wolff”, met alles wat hem zo goed maakt lekker bij elkaar. En wat hem dan zo goed volgens haar?

“To read a Tobias Wolff story is to sink into the soft seat of your grandfather’s strong, old Buick and let yourself be carried through an America of small towns, small joys, small struggles and small despairs. A landscape so familiar as to be invisible, the landscape of homeland. As each tale proceeds, unhurried, unjudging, the car slows, the turn signal makes its reassuring clicks, and the car glides into the drive, delivering you, consoled yet strangely disquieted, to the place you came from —a place you thought you’d left behind.”

Our Story Begins bevat perfecte onderwerpen voor korte verhalen: eerste liefdes, het begraven van je moeder, een uit de hand gelopen jachtpartij, een makelaar die zijn broer uit een religieuze commune moet halen. Met prachtige waarheden als “You can’t be selfish. But we men-it’s a wonder we forget ourselves long enough to buy a birthday card. As for love... we can love, but we’re always forgetting.”

“Wat hij schrijft pakt je bij je nekvel, bezorgt je koude rillingen en laat je niet meer los."

Lees deze bundel.

Op Storytell luister ik naar de boeken van Kate Quinn, ingesproken door Saskia Maarleveld. Een absolute aanrader!

Kate Quinn schrijft heerlijke historische fictie. Goeie setting, speelt vaak net na de oorlog, toen alles nog vloeibaar was en mensen opnieuw hun positie en weg moesten vinden. Sterke vrouwen die hun eigen pad kiezen, charmante mannen, dappere kinderen en de enorme willekeur van wat er in wereldoorlogen allemaal met mensen kan gebeuren.

Ik zit nu in The Alice Network, over spionnen in de eerste en tweede wereldoorlog - er zijn van haar ook nog The Rose Code, The Diamond Eye en Signal Moon in precies dezelfde categorie, los van een hele serie die speelt in het oude Rome.

Maar ik tip hier The Huntress, want die heb ik uit en was precies wat ik deze warme weken wilde. Simpele spanning, mooi geschreven, fijne feitjes over de vrouwelijke Russische piloten van het 588e regiment - waar ik nog nooit over had gehoord.

En dan de stem van Saskia Maarleveld 🥰

Heerlijk Engels zonder dat het er te dik bovenop ligt, prima Frans, Russisch en Duits als het nodig is, goeie mannenstem, beetje acteerwerk maar geen overdreven affectie, geweldig zachte warme vertelstem als basis = genieten!

Doe jezelf dit 🎁

Een geweldig boek over vriendschap, opgroeien in de jaren ‘90, emigreren en aarden en hoe gek en groots het leven is.

Een prachtige schets van best normale mensen. Een heerlijk coming of age book, altijd mijn lievelings.

En net als je denkt dat je wel erg lang (in ook erg lange zinnen) over een eenzaam bestaan van een oom aan het lezen bent:

blijf lezen want de slotscène, de aan het begin van het boek beloofde laatste omhelzing, is ongeëvenaard. Een orkaan, een ouderlijk huis, Apocalypse Now en dat alles samenkomt 🥹

Een reis door vele eeuwen - en tot in de toekomst - naar een paradijselijke stad in de wolken: Cloud Cuckoo Land.

Constantinopel in 1453, Idaho in 1950 en een ruimteschip in de toekomst, allemaal bewoond door bijzondere mensen met grote dromen. Je moet even je best doen, want zoveel mensen en tijden is even puzzelen. Maar het is het waard.

Want:

- Antony Doerr is een meester in het grote laten zien door juist in te zoomen op het kleine, zoals hij ook in ‘All the Light We Cannot See’ deed.

- Het gaat over onze omgang met onze omgeving, van een stukje land tot een plantje op een ruimteschip. Over hoe mooi onze wereld is, hoe dichtbij het paradijs.

Met mooie analyses over geloof, trouw, oorlog en seksualiteit.

Bijna te veel maar het past precies, en prachtig, in elkaar.

Als je voelt dat alles te snel gaat en de wereld in de brand staat en je je schuldig voelt dat je mensen niet opneemt en de weinig doet aan de brand…

Als je katerig en te laat op je fiets zit naar een volgende lawine van afspraken en je op je telefoon het nieuws checkt terwijl je dat niet meer wilde doen - je telefoon op de fiets én om de vijf minuten het nieuws kijken…

Dan moet je eigenlijk in één vrije middag deze prachtige koortsdroom van een novelle uitlezen.

Het is de zomer 2017, Trump en Brexit en bosbranden en Kathy gaat op vakantie en trouwen en verhuizen en schrijft alles op wat ze denkt en dat klinkt zo:

“She drank too much, she hadn’t been to the gym in weeks, she basically lived on the couch, hunched and barely breathing. She needed clean air, vegetables, she despised comfort, there were too many pastries and radiators in her life. … She felt like she was hastening after agenda’s and appointments with a butterfly net, not able to make anything stick.

…

There’d been a series of pieces in the London Review of Books that she’d read carefully but now could barely recall beyond a slow stirring of nausea, the sense of the ground being parcelled off beneath her.

…

Oaks too, an impeccable landscape that in itself at once depended on and concealed all kinds of colonial atrocities, seemingly natural but totally false, anyway it was beautiful and she was in it and newly awake and disinclined to have to grapple with the potential end of all life.”

Al die dingen die je tegelijk kunt denken als je op een feestje, een balkon of in een file staat…

ps. 2e plaatje vond ik mooiere cover én is hoe het boek er na het lezen uit moet zien.