Discover articles about politics & society from anyone

Hoe ondermijn je de democratie? Tom Jan Meeus over hoe een paar steenrijke boerenbedrijven via media, politiek, en wetenschap het nationale belang gijzelen

Ik vraag me geregeld af hoe we later, in de geschiedenisles, het hoe/waarom van de Brexit uitleggen. (‘Meester, wat dachten die Britten nou écht??’)

Hier alvast wat berichten vanuit de kern van de onderhandelingen.

Er is al zoveel te lezen dat je er soms bijna moedeloos van wordt. Toch mag deze niet gemist worden.

Echt.

Lees maar.

Een economie is meer dan BBP, klimaatverandering meer dan CO2, een pandemie is meer dan een R-getal. Om de huidige crises te snappen, moeten we dringend leren denken in relaties en verbanden in plaats van hokjes en makkelijk te isoleren variabelen. Er is een blik op complexiteit nodig, dat is iets radicaal anders dan reductionisme: een probleem in makkelijk te managen stukjes op te hakken. Dat kan op korte termijn goed lijken te werken maar creëert vaak meer problemen dan het oplost. We moeten van ‘koude data’ naar ‘warme data’.

Mooi stuk van Daniel Christian Wahl en Nora Bateson:

“To address our socio-economic and ecological crisis now requires a level of contextual comprehension, wiggly though it may be to grok the inconsistencies and paradoxes of interrelational process. Far from solving these dilemmas or resolving the conflicting patterns, warm data utilizes these characteristics as its most important resources of inquiry.”

[…]

“Warm data describes the interactions, relationships and information flow in complex adaptive system from which health and wellbeing can emerge as positive systemic properties. The call for a science of qualities [Is] motivated by the need for such an approach to inform appropriate participation in the ongoing process of life as a planetary process. He understood that a precondition of this process to continue was to pay closer attention to how our human agency in these nested systems either contributes to regenerative or degenerative patterns.”

Waanzinnig om te lezen hoe NL een belangrijke rol speelt in de strijd om data privacy. Paywall artikel, zie hieronder enkele snippets.

Dutch privacy negotiators have spurred major changes at Google, Microsoft and Zoom, using a landmark European data protection law as a lever.

Dutch technical expertise has helped privacy auditors gain unusually granular insights into how some of the largest software companies amass personal data on hundreds of millions of people. It has also allowed Dutch experts to call out companies for practices that appear to violate European rules.

“We are so small that, initially, many cloud providers just look at us, raise an eyebrow and say: ‘So what? You’re the Netherlands. You don’t matter,’” said Ms. Nas, who helped lead the Dutch negotiations with Microsoft, Zoom and Google. But then, she said, the companies begin to understand that the Dutch teams are negotiating compliance for the Netherlands with data protection rules that also apply across the European Union. “Then the tech providers realize that they won’t be able to supply their services to 450 million people,” Ms. Nas said.

In 2021, the Dutch audit of Google’s tools for schools, now known as Google Workspace for Education, reported that the products lacked certain privacy controls, transparency and contractual limits around their use of personal data. The education tools included apps like Gmail and Google Classroom, an online learning hub.

Google ultimately agreed to Dutch requests to significantly narrow how the company could use the personal data collected by its education tools — something that U.S. regulators had not accomplished.

We kwamen met software uit de pandemie en die is niet van plan te verdwijnen. En dus moeten we voor alles wat leuk (en wat niet leuk) is reserveren.

Christiaan Weijts bespreekt op de hem bekende filosofische wijze dit fenomeen. Zullen we ons erbij neer moeten leggen?

(Voor tips in de horeca om reserveren te omzeilen luister aflevering 9 van Bekt Lekker de Podcast).

De extreme hoeveelheid consultants, ambtenaren, coaches, cursusaanbieders, middelmanagers die als je éven doorvraagt zelden iets échts maken, pionieren of produceren en eigenlijk alleen maar abstracties en bullshit rondpompen, vinkjes zetten, PowerPoints maken, vergaderen, kletskoek verkopen. Nassim Taleb noemt het ‘macrobullshit’: het stapelen van abstracties en protocollen die alle contact met de realiteit onmogelijk maakt. Een tussenlaag die alles vertraagt. Lieke Marsman noemt het het ‘imitatiesyndroom’. Dat maakt een samenleving heel kwetsbaar, denkt ze:

‘Ambtenaren produceren de taal waarvan ze denken dat ambtenaren die horen te produceren. Politici zeggen de dingen waarvan ze weten dat politici er op dat moment mee kunnen scoren. En de ‘gewone burger’ volgt met z’n laatste beetje energie en een STAP-budget een extra bijscholingstraject, zodat-ie verder kan gaan met de e-mails, rapporten en researchproposals produceren die hij al produceerde, terwijl een therapeut hem of haar vanaf de zijlijn aanmoedigt. De exorbitante hoeveelheid coaches, consultants en cursisten alsook alle nietszeggende rapporten en beoordelingsformulieren waarmee we elke dag worden doodgegooid – het zijn allemaal tekenen dat de samenleving voor mensen te complex is geworden (het fenomeen klanttevredenheidsonderzoek in het bijzonder is voor mij altijd een teken dat de medewerkers van een bedrijf op hun laatste benen lopen – als alle inspiratie écht op is, zeg dan maar tegen de baas dat je een klanttevredenheidsonderzoek gestart bent; dat is altijd goed).

En daar is voor kunst, poëzie in het bijzonder, wel een heel grote rol weggelegd. Eén van de belangrijkste dingen die poëzie mij geleerd heeft is niks doen. Om een goed gedicht te schrijven, maar ook om een gedicht te kunnen lezen op een manier waarop het binnenkomt, moet je vooral: niks doen. Poëzie is het bewijs dat meer werken niet hetzelfde is als meer werk gedaan krijgen.

We doen te weinig niks en als gevolg daarvan leven we in een imitatiemaatschappij waarin we steeds vaker een vervagende kopie van onszelf spelen.’

Lees haar hele betoog:

Exit McDonald’s. Bij de tankstations langs de New Yorkse snelweg komen hippe Instagram waardige restaurants ofwel: Manhattanization of the highway.

Naar aanleiding van de heruitgave van ‘Massa en Macht’ dit artikel, met een rode draad ‘Poetin/Oekraïne’. Tsja. Het knappe van dit boek is juist dat je voortdúrend de actualiteit herkent in wat Canetti vanaf de jaren ‘30 schreef. Rellen op Coolsingel/Leidseplein? In/uitsluiting groepen voor/tijdens/na Corona? Met z’n allen naar het stadion? Capitol bestorming? Zinloos geweld? Het staat er allemaal in.

‘De massa wil altijd groeien, binnen de massa heerst gelijkheid, de massa streeft naar dichtheid, de massa heeft richting nodig.’ ‘De mens is bang door aanraking door het onbekende, alleen in de massa kan de mens van deze vrees worden verlost.’

‘Een belangrijke reden voor het snelle aangroeien van de hetzemassa is de ongevaarlijkheid van de handeling. Er is geen enkel gevaar aan verbonden, want de superioriteit aan de kant van de massa is enorm. Het slachtoffer kan hun niets doen.’ ‘Het verval van de hetzemassa, die haar offer gehad heeft, is van bijzonder snelle aard.’ Zo gaat het door en door. Geen speld tussen te krijgen…

'Saamhorigheid, daar geloof ik in.'

Mooie aflevering van de DitBenIk-rubriek met Wilco de Bruin door Joke Mat