Background

Wouter van Noort

Journalist bij NRC, Nieuwsbrief Future Affairs en Transcend. Werk verscheen onder meer bij 1Vandaag, DWDD, Op1, NOS, Elsevier Weekblad en De Groene

67 posts / 4 following / 2.2k followers

Follow Wouter

The big idea: why we shouldn’t try to be happy

Gelukkiger worden? Richt je dan niet op je eigen geluk maar op zingeving buiten jezelf, volgens dit goede stuk. “Only those are happy,” John Stuart Mill wrote, “who have their minds fixed on some object other than their own happiness; on the happiness of others, on the improvement of mankind, even on some art or pursuit, followed not as a means, but as itself an ideal end. Aiming thus at something else, they find happiness by the way.” […] “What, then, should we strive for? Not happiness or an ideal life, but to find sufficient meaning in the world that we are glad to be alive, and to cope with grace when life is hard. We won’t achieve perfection, but our lives may be good enough. And not only ours. To live well is to treat not just ourselves but other people as we should. As Mill recognised, the first step in self-help is one that points beyond the self.”

November 18
Selected by:
Wouter van Noort
  + 53 saves
Quote

Gelukkiger worden? Richt je dan niet op je eigen geluk maar op zingeving buiten jezelf, volgens dit goede stuk. “Only those are happy,” John Stuart Mill wrote, “who have their minds fixed on some object other than their own happiness; on the happiness of others, on the improvement of mankind, even on some art or pursuit, followed not as a means, but as itself an ideal end. Aiming thus at something else, they find happiness by the way.”

[…]

“What, then, should we strive for? Not happiness or an ideal life, but to find sufficient meaning in the world that we are glad to be alive, and to cope with grace when life is hard. We won’t achieve perfection, but our lives may be good enough. And not only ours. To live well is to treat not just ourselves but other people as we should. As Mill recognised, the first step in self-help is one that points beyond the self.”

Interview: Mensen leven in een ‘gezonde hallucinatie’, volgens deze neurowetenschapper

Lees hier het interessante interview dat mijn NRC collega Hendrik Spiering had met Cyriel Pennartz, hoogleraar Neurowetenschappen van Cognitie en Systemen, die bewustzijn onderzoekt als proces in de hersenen. Ons bewustzijn heeft volgens hem een materiële basis en is tegelijk toch anders dan alleen moleculen en elektrische pulsjes.

March 28
Selected by:
Wouter van Noort
  + 35 saves

Mariana Mazzucato: ‘The McKinseys and the Deloittes have no expertise in the areas that they’re advising in’

“Consultancies and outsourcers know less than they claim, cost more than they seem to, and — over the long term — prevent the public sector developing in-house capabilities, says professor Mariana Mazzucato. “The problem is when an industry [has] no incentive to get government to be independent. A therapist who has their client in therapy forever obviously isn’t a very good therapist.”

February 25
Selected by:
Wouter van Noort
  + 26 saves

The role and power of re-patterning in systems change

Hoe werkt systeemverandering? Onder de oppervlakte van elke zichtbare verandering, zit een reusachtig netwerk aan patronen, waarden, interacties, mindsets en nog veel meer. Belangrijk onderzoek en boeiende grafiek die laat zien hoe belangrijk de vaak onzichtbare onderstroom is in dit soort transities, en hoe veel bestuurders en beleidsmakers (en ik denk ook journalisten) zich veel te vaak richten op het topje van de ijsberg. “What is needed is a foundation for public systems that moves [..] towards goals around learning how we can promote patterns of thriving, aspiration, success and ‘wellbeing’.” Jan Rotmans haalt in zijn nieuwe boek denk ik terecht deze mooie liedtekst van Stef Bos aan: Maar de onderstroom Die niemand ziet Bepaalt de richting Op elk gebied

November 15
Selected by:
Wouter van Noort
  + 24 saves

The world’s healthiest forests are on Indigenous land. Here’s why.

Zo interessant dit: de gezondste en meest biodiverse bossen zijn die bossen die door inheemse bevolkingsgroepen worden bewoond. Er hóéft geen tegenstelling te zijn tussen de belangen van mensen en de overige natuur.

November 27
Selected by:
Wouter van Noort
  + 22 saves

Biodiversiteit begint bij jezelf

Wat kun je zélf doen voor betere biodiversiteit? Nou, verrassend veel, volgens deze wetenschappers van Naturalis: “Je kunt het ook dichter bij huis houden, letterlijk, zoals in je achtertuin of op je balkon. Deze miniatuurnatuur biedt misschien geen ruimte aan dassen of zeearenden, maar wel aan de groep met veruit de grootste soortenrijkdom onder de dieren: insecten. Zij vormen een belangrijk deel van de biodiversiteit, dus als je daar iets voor wilt doen, dan doe je er goed aan insecten te helpen. En dat kan gemakkelijk. Zorg bijvoorbeeld dat je inheemse planten in je tuin zet. Dat aparte struikje uit Japan is misschien wel mooi, maar oninteressant of zelfs oneetbaar voor insecten van hier. Ze zijn er niet op afgestemd, in tegenstelling tot inheemse planten waarmee ze zijn geëvolueerd. Veel soorten insecten zijn zelfs afhankelijk van slechts één of een beperkt aantal planten. De dagpauwoog, Aglais io, bijvoorbeeld, lust als rups niets anders dan brandnetel, Urtica sp. Hoe meer verschillende planten, hoe meer verschillende soorten die erop kunnen leven, dus hoe groter de biodiversiteit. Zitten er aan al die variatie aan planten ook nog van april tot september bloemen, dan heb je een insectenparadijs. En als je die inheemse planten in een tuincentrum koopt, let er dan op dat ze gekweekt zijn zonder gif, anders lok je de insecten een dodelijke val in. Iets anders wat je kunt doen, is tegels verwijderen. Zo zijn er vele soorten insecten die zich alleen kunnen handhaven in een bepaalde omgeving en die zal veranderen als het klimaat verandert. Als dat type omgeving al blijft bestaan, zal de locatie ervan opschuiven, maar lang niet alle soorten zijn in staat om op tijd achter die verschuiving aan te rennen, vliegen, kruipen of zwemmen. Groene tuinen in stedelijk gebied verbinden natuurgebieden aan weerszijden en bieden daarmee een vluchtroute. Je kunt ook dingen laten. Luiheid loont. Wieden hoeft niet altijd, bijvoorbeeld. Wat is komen aanwaaien, voelt zich kennelijk thuis op die plek. Zo kom je gratis aan die inheemse planten. Blaadjes die daartussen zijn gedwarreld, kun je ook gewoon laten liggen, want die vormen niet alleen een natuurlijke laag mulch, maar ook een prima omgeving voor allerlei zes- en minder- of meerpotig leuks. Bladblazers hoef je dus nooit meer te hanteren. Dat is gelijk goed voor je ecologische voetafdruk.” (Natuurlijk is dit niet genoeg om de Amazone te redden, maar sociale en politieke verandering begint wel degelijk bij individueel gedrag) Lees verder:

January 8
Selected by:
Wouter van Noort
  + 22 saves

‘Het vermogen tot zelfbeheersing is minstens zo belangrijk als intelligentie in het leven’

Zelfbeheersing is minstens net zo belangrijk als intelligentie, zegt gedragonderzoeker Will Tiemeijer in dit mooie interview met Floor Rusman. Belangrijk onderwerp in een tijd die nogal wat zelfbeheersing en -begrenzing vraagt van mensen. En zelfbeheersing heb je niet helemaal zelf in de hand, blijkt uit steeds meer onderzoek. Wat beïnvloedt ons vermogen tot zelfbeheersing? “Tiemeijer, die zes jaar aan zijn boek heeft gewerkt, noemt de factoren routineus op. „Eén: negatief affect. Als je veel negatieve gevoelens hebt, wil je die wegnemen en doe je dingen die op de langere termijn niet zo handig zijn. Twee: cognitieve belasting. Ik als hogeropgeleide met een goede baan en inkomen hoef me minder zorgen te maken over de energierekening dan iemand die het zwaar heeft. Drie: eerdere zelfcontrole. Als je dag in dag uit je steeds weer moet beheersen, discipline moet opbrengen, raakt die batterij ook leeg. Vier: stress. Een beetje stress is niet erg, veel stress wel. En het vijfde is slaap. Als je slecht hebt geslapen, gaat alles moeilijker, inclusief je zelfbeheersing.” Is er iets bekend over hoe zelfcontrole verdeeld is onder de bevolking? Hangt de eigenschap samen met je sociaal-economische positie? „Als je gaat meten en je correleert zelfcontrole met sociaal-economische klasse, dan zie je inderdaad een verband. Hogeropgeleiden zijn over het algemeen wat beter in wilskracht. Maar in welke richting gaat de causaliteit? Dat is een controversieel onderwerp. Met name in Amerika is het idee dominant dat arme mensen domweg geen impulscontrole hebben en dat ze alleen maar in het hier en nu leven. Dat zou nu eenmaal in hun natuur zitten, en daardoor schoppen ze het niet ver. Maar er komt steeds meer onderzoek dat het ook andersom laat zien. Als je in een onveilige situatie leeft, waarin er steeds weer een beroep wordt gedaan op je incasseringsvermogen, dan doet dat iets met je karakter, waardoor zelfcontrole zich minder goed kan ontwikkelen én eerder wordt ondermijnd door de vijf factoren. Laag op de sociaaleconomische ladder staan betekent: meer negatief affect, meer cognitieve belasting, meer zelfcontrolenoodzaak, meer stress en minder slaap.” Lees het hele interview:

November 10
Selected by:
Wouter van Noort
  + 23 saves

Scholieren ervaren steeds meer druk: van hun ouders, van de school, van de maatschappij

Veel leerlingen, leerkrachten en ouders bezwijken onder de druk. Oorzaken volgens dit goede stuk: te veel toetsen, controleren, meten, pushen. Ouders die permanent meekijken via apps als Magister. Hetzelfde gebeurt in zoveel andere sectoren. Wat als we mensen eens wat meer zouden vertrouwen en vrijlaten? “Het hele systeem staat volgens [oud-directeur Jeanet] Meijs onder hoogspanning. Dat voelen ouders, leraren en kinderen. De prestatiedruk „zou niet nodig moeten zijn”, maar ze merkt het aan de scholieren die ze tegenwoordig begeleidt. „Er wordt veel te veel getoetst. Dat was in mijn tijd echt minder. Daardoor staan die kinderen permanent onder druk.” En kinderen, weet Meijs, zijn daar gevoelig voor. „Die willen presteren, want dat horen ze van hun ouders. Ze horen te vaak dat je alleen maar goed genoeg bent als je op het vwo zit.” Het is zweten, weten, weer vergeten. Het is stampen, toetsen en door. Een van de meiden die ze bijles geeft zit „vaak helemaal in de zenuwen” vanwege school. „Ze zit wekenlang elke dag tot twaalf uur ’s nachts te werken.” Zinloos, zegt Meijs. „Het is zweten, weten, vergeten. De stof wordt nooit herhaald, het is stampen, toetsen en door naar de volgende toets.”

December 7
Selected by:
Wouter van Noort
  + 21 saves

Hoe steden proberen inwoners de auto uit te krijgen

De Champs Élysées worden in 2024 een ‘buitengewone tuin’, autoluw en groen. De Rotterdamse Westblaak moet dat ook worden. De Berlijnse binnenstad ook. In Delft en Groningen ook. Overal worden steden groener en autoluwer. Maar hoe krijg je bewoners de auto uit? Met zogeheten "urban acupuncture".

February 19
Selected by:
Wouter van Noort
  + 18 saves

Leidinggeven: duwen of loslaten?

Duwen of loslaten; controleren of vertrouwen? Een eeuwig dilemma en elke manager en ouder kan erover meepraten hoe moeilijk het is om te bepalen wanneer wát het beste is. Goede column weer van Roland van der Vorst in het FD, met een mooi inzicht: “Er bestaat een experiment waarbij wetenschappers mensen die nog nooit getennist hadden, twee maanden gaven om het spel onder de knie te krijgen. Ze werden in twee groepen verdeeld. De ene groep kreeg normaal tennisles van echte tennisleraren. De proefpersonen uit deze groep werden de baan opgestuurd en leerden hoe ze de forehand en backhand moesten slaan. Elke dag kregen ze instructies van hun leraren en zo moesten ze in twee maanden klaargestoomd worden. De andere groep mocht ook met een racket in de hand de tennisbaan op. Maar deze proefpersonen kregen geen instructies van tennisleraren. Ze moesten naar beelden kijken van professionele tennisspelers in hun allerbeste doen. De groepsleden kregen te horen dat ze figuranten zouden zijn in een film waarin ze moesten doen alsof ze tennisten. Ze hoefden het spel niet echt onder de knie te krijgen, het moest er gewoon uitzien alsof ze precies wisten wat ze deden. Ze oefenden op de vorm, de houding, de lichaamstaal, de uitdrukkingen van professionele spelers. Het maakt niet uit waar ze de bal sloegen, zolang het er maar goed uitzag. Na twee maanden lieten ze deze twee groepen tegen elkaar spelen. En wat bleek? De groep die was verteld dat het een film betrof, won met gemak van de eerste groep die zo hard geïnstrueerd was. De winnende proefpersonen hadden de ander nagedaan. Ze hadden elk detail van de tennisbeweging nagebootst, ook de dingen die je nooit kunt uitleggen. In plaats van instructies te volgen, leerden ze door (vaak) onbewust signalen op te vangen. Voor mij laat het vooral zien dat je blijkbaar heel goed twee dingen tegelijkertijd kunt realiseren: de beste worden zonder te hard te duwen. Mensen net genoeg vrijlaten zodat ze iets leren, op een manier die je nooit helemaal met aanwijzingen kunt overdragen. Leiderschap komt eigenlijk neer op het ontwerpen van situaties waarin mensen zich het goede eigen maken.” Lees het volledige artikel:

December 23
Selected by:
Wouter van Noort
  + 19 saves