Discover articles about everything from Philip Huff

Marijn de Vries legt in NRC uit hoe dat nou is, voor een vrouw, die toxische cultuur bij NOS Sport.

Haro Kraak schreef voor de Volkskrant dit indrukwekkende stuk over euthanasie bij jongeren die worstelen met psychische jongeren: ‘Sara was 18 en wilde al jaren dood. Ze had meerdere pogingen gedaan om een einde aan haar leven te maken. De laatste keer was ze naar een viaduct gelopen en had zichzelf achterover laten vallen. Ze werd wakker in het ziekenhuis met een dwarslaesie.’

Uit De Groene: Bert Natter, ‘De literatuur of je leven’, over - nou ja, het loslaten van de oude poëtica en het omarmen van een nieuwe. Lees ook Berts geweldige boek, Leven met Lidewij.

Keith Jarrett is mijn lievelingsmuzikant. Iemand zette twintig wat meer toegankelijke muziekstukken onder elkaar en dat is heel fijn, want nu raak ik niet meer paniek als ik word gevraagd iets van hem aan te raden.

Paul Mescal, Connell uit Normal People, gaf aan The Guardian dit interessante interview: “I remember growing up being incredibly anxious about the financial state of my family because it’s the thing that causes the most stress for young parents. I always used to wonder, ‘Do other families have arguments like this?’”.

Een roerend essay van Nick Sturm over de danscriticus en dichter Edwin Denby, een vriend van Frank O’Hara. Maar ook voor wie niets heeft met dans, poëzie of New York, een geweldig stuk: Feelings are our facts. (Wat een titel! Poetry.)

Jaap Tielbeke met een belangwekkend stuk over Amitav Gosh: ‘De wereld als grondstof’. Goshs boek, The Nutmeg's Curse, is geweldig.

Tamar de Waal schrijft wederom een steengoede column: een nationale identiteit gaat ook, júíst, om herdenken, herstellen, een gróter verhaal vertellen.

Treffend VVD-signaal daarom ook, dat Dijkgraaf afreist om de excuses te maken en niet Rutte zelf.

Maakt excuses direct kleiner.

Rasit Elibol schreef voor De Groene Amsterdammer dit indrukwekkende essay over armoede in zijn jeugd. Met deze cijfers: elke dag gaan in Nederland 29.000 kinderen zonder ontbijt naar school gaan. Door de hoge inflatie steeg het percentage kinderen in armoede van 7,2% in 2021 naar 9,2% in 2022. Dat is bijna een op de tien. Gaaf land, hoor.

Jelmer Mommers is een van mijn lievelingsauteurs (zijn nieuwsbrief is ook een aanrader). Hij tipte een stuk van Elizabeth Kolbert uit The New Yorker, ’een van de mooiste klimaatverhalen die ik dit jaar las.’ (zijn woorden, ik sluit me er bij aan.) Kolberts stuk sluit weer aan bij Mary Robertson opvatting ‘dat we een wereld moeten schetsen waar we naar toe kunnen rennen.' Dat helpt, tegen klimaatcynisme - en verlamming.