Discover everything about everything from Ben Thomas van Neerbos

Ik heb deze aflevering al vier keer gezien. De meeste tips op Mohi mogen, maar deze MOET ❤️‍🩹

Bijna alles wat mens zijn is in 50 min.

Ik probeer normaal dingen te tippen die niet iedereen al weet, en geen series die nog niet af zijn. Maar hier gaat het om één aflevering.

Om Bill en Frank.

Kijk de eerste afleveringen vol schimmelzombies wel om te snappen waarom de wijn Frank zo goed smaakt, waarom Bill zo voorzichtig is, en om te beseffen hoe kwetsbaar dit samenzijn is.

Dit is de openingsscène van de film Up voor volwassenen, de 2023 versie. Dit is een kort verhaal van Raymond Carver. Dit is Love Story maar dan goed.

🙌

Een geweldig boek over vriendschap, opgroeien in de jaren ‘90, emigreren en aarden en hoe gek en groots het leven is.

Een prachtige schets van best normale mensen. Een heerlijk coming of age book, altijd mijn lievelings.

En net als je denkt dat je wel erg lang (in ook erg lange zinnen) over een eenzaam bestaan van een oom aan het lezen bent:

blijf lezen want de slotscène, de aan het begin van het boek beloofde laatste omhelzing, is ongeëvenaard. Een orkaan, een ouderlijk huis, Apocalypse Now en dat alles samenkomt 🥹

Misschien wel beste ‘chase’ film die je nog niet had gezien. Twee uur lang rennen voor je leven.

Jullie kennen Jason Bourne, Catch me if you can, The Fugetive en Mad Max: Fury Road.

Dit is nog zuiverder vluchten voor grotere machten. En daardoor zit je er na tien minuten helemaal in, het is ongelofelijk hoe ‘immersive’ deze ervaring is, hoe het voelt alsof je zelf door het Mexico van 1500 rent, op de vlucht voor Maya’s.

Die laatsten worden onder leiding van Mel Gibson vast geen eer gedaan, en worden zelfs met veel historisch voorwerk neergezet als de ‘wilden’ uit oude westerns.

De slotscène is prachtig, als Juguar Paw aan de kust een veel groter gevaar voor zijn leven ontwaart: de eerste Spaanse schepen…

In 2024 komt deel 2.

In vervolg op mijn meest gedeelde post hier op mohi (Quiet Quitting): het recht ‘not to be fun’.

In Frankrijk (toch al het land van ‘s avonds geen mails beantwoorden en rustig en goed lunchen) heeft een hoge rechtbank bepaald dat werknemers niet verplicht kunnen worden om mee te doen aan borrels en andere ‘leuke’ dingen van hun bedrijf.

🎈

Je hoeft geen 120% te geven, en je mag nee zeggen tegen borrels, vrolijke sport-uitjes en weekends weg - die bij de meeste bedrijven lijken te gaan om heel veel drinken zonder de controle helemaal te verliezen.

Ikzelf zie, ook als directeur, wel de waarde van buiten kantoor samen zijn, elkaar als mens ontmoeten en spelenderwijs leren. Maar dat moet vrijwillig zijn, en je moet als organisatie proberen te zorgen dat het past bij iedereen, en die genoemde waarde echt toevoegt.

Veel belangrijker: die ‘vrolijkheid’ mag geen vervanging zijn van zekerheid, gelijke behandeling en betaling, flexibiliteit en respect.

Ik denk dat mensen meer behoefte hebben aan een een paar vrije dagen bij bijvoorbeeld liefdesverdriet of een verhuizing, dan aan drinken na werk.

Misschien moet je als team samen bepalen hoe ‘fun’ eruit ziet, en hoe je die extra uren samen besteed, of juist alleen.

“Nobody wants a field trip at the expense of a generous vacation allowance - and, as I’ve written, women disproportionately bear the costs of having to attend social events outside of working hours. Plenty of people these days don’t even want to come into the office to work, much less to play. For some employees, though, one of the attractive points of office work is its calm and quiet atmosphere, serving as an orderly counterpoint to the chaos of personal life. If you are one of them, the French ruling may offer inspiration.”

Absoluut verplicht!

Zou op scholen, in bedrijven, eigenlijk gewoon voor iedereen verplicht moeten zijn. Juist voor de mensen die denken dat ze niets te vrezen hebben, dat dit systeem (voor hen) werkt.

Dit is wat er op dit moment aan het gebeuren is, en blijft gebeuren.

We zouden op mohi niet alleen moeten zeggen wanneer je iets moet kijken, maar ook wanneer je moet stoppen.

Stop bij Morning Show na seizoen 1. Dan heb je een ongelofelijk inkijkje gehad in de gelaagdheid en vele vormen van metoo, machtsmisbruik en het (ook als dader) omgaan daarmee.

Vanaf seizoen 2 is het gewoon een redelijk goede serie over de (oud-)presentatoren van een ochtend-show.

Ik hou van levenslessen, vooral lessen die niet klinken alsof ze uit een zelhulpboek komen. Dit is een heerlijke collectie.

Hieronder een paar van mijn lievelings-lessen uit het artikel. De eerste gebruik ik nu als freelancer voor het kiezen van klussen, de laatste kan ik als speechschrijver alleen maar van harte beamen:

Als je het aandurft om een eigen gevoel te delen op het podium, zal je publiek dat gevoel niet alleen herkennen en waarderen, maar ook zelf ervaren - en zo maak je echt samen wat mee.

“When you get invited to something in the future, ask yourself, Would I do this tomorrow?

Ignore what they are thinking of you because they are not thinking of you.

Denying or deflecting a compliment is rude. Accept it with thanks.

Getting cheated occasionally is a small price to pay for trusting the best in everyone, because when you trust the best in others, they will treat you the best.

If you’re giving a speech, be vulnerable. Fall on the audience members and let them catch you. They will.”

Voor wie hier niet al op TikTok zit; blijf er weg. Als de helft van dit artikel klopt is TikTok de crack van onze telefoon, als alles klopt is plezier de nieuwe pijn in mondiale oorlogsvoering.

Een uniek algoritme, extra korte content, nul ethiek en hypnose achtige aanpak maakt het de meest succesvolle app in de geschiedenis.

En de meest gevaarlijke:

“The result is a system that’s unsurpassed at figuring you out. And once it’s figured you out, it can then show you what it needs to in order to addict you.”

“There’s research showing a strong association between smartphone addiction and “digital dementia,” an umbrella term for the onset of anxiety and depression and the deterioration of memory, attention span, self-esteem, and impulse control (the last of which increases the addiction).”

“We’ll surely sound like alarmists; TikTok destroys so gradually that it seems harmless. But if the app is a time-bomb that’ll wreck a whole generation years from now, then we can’t wait till its effects are apparent before acting.”

Verplicht vind ik omdat het laat zien hoe dun ons vangnet is, en nog belangrijker: omdat je steeds tegen haar wil zeggen doe nou dit, stop met dat (neem die hulp aan, verbreek het contact met je moeder, stuur die vrienden naar huis) ga je beseffen dat dit geen keuzes zijn, dat haar wereld anders werkt. En dat we dus onze mond moeten houden en gewoon helpen waar we kunnen!

Een roast van het concept roasts.

De beste test van hoe veel lagen humor mensen begrijpen… En als je het format kent, een prachtige aanklacht tegen het concept roast.

Kijk naar de gezichten van de andere celebrities om te zien hoe oprecht verbaasd ze zijn. In plaats van grappen te maken over hoe oud Sarah Silverman is, vraagt Andy zich af hoe het gaat zijn om zijn moeder te verliezen. Alle grappen over anderen zijn eigenlijk complimenten, of grappen over zichzelf. Kwetsbaarheid in nuance verpakt in zogenaamd keiharde (“roasting so hard right now”) grappen. Oprecht briljant.

Het mooiste moment, dat niet in onderstaande korte clip zit (die het geheel sowieso geen recht doet) is op het einde; waarin hij zich afvraagt waarom je eigenlijk in een kamer gaat zitten om gemene grappen over elkaar te maken terwijl je eigenlijk zenuwachtig bent wat de anderen over jou gaan zeggen.

Een kleine compilatie:

https://youtu.be/J7Cc4F7Ayno